Låt den Drachen fleigen

vun Behrend Böckmann

Wenn dei letzten Quitschen un Äppel noch anne Böm lüchten un dei Fleederbeern ehr düster Farf annähmen, denn is dat dei Tiet, wo Kinner mit ehr Öllern up lerrig Feller un Wischen denn Harstwind bäden, dat hei denn Drachen mit inne Hööchte fleigen lött. Un dat gifft ok Öllern un Grotöllern, dei tausåmen mit ehr Kinner inne Klüterkåmer 'nen Drachen bugen. Wenn dei denn upsticht, sünd all bannig stolt up ehr Wark.

Un dat versteiht sik von sülben, dat bi't Tausåmenklütern von denn Drachen ok sungen un vertellt warden möt. Un so kümmt dat denn. Lütt Moritz kennt noch ut'n Kinnergorn "Hüt sall dei Drachen fleigen" un singt dat nå dei Melodie von "Voss, du hest 'n Gaus uns nåhmen..."!

Opa geiht up eins dei "Geschicht von Paul un Paula" dörch 'n Kopp. Hei harr dat ja in't Kino seihn un denn schütt em dat Lied "Gåh tau ehr, låt dienen Drachen stiegen..." vonne Puhdy in. Lütt bäten möt hei sinnieren, denn sünd Text un Melodei wedder dor. Ierst summt hei vör sik hen, denn fangt hei up sien Oort tau singen an un denkt taurüch as hei dunnemåls mit sien Fründin, wat hüt Moritz sien Größing is, in't Kino seet. Un hei weit dat noch, as wier't gistern wäst, as sei sik so dei Hänn' hollen hemm' un Paul mit Paula sik so ganz nåkelt ünnern Blaumentaudeck ehr Vergnäugen harrn. Ja, in denn Momang harr hei schon markt, up wat dat mit den Drachen upstiegen låten hendüden süll.

Ok Moritz, dei tau dei Plietschen tellt, kriecht all von denn Gesang mit, dat dor 'n Fru in't Späl is, will nu Klorheit hemm' un giern weiten, wat dat mit den Drachen "upstiegen låten" up sik hett. Œwer Opa secht blot, dat hei mål sienen Vadder dornå frågen sall, denn bi em is dat noch nich so lang her.

Nu möt dei Vadder sik wat infallen låten. Un dat deit hei ok. Un hei verklort sienen Sœhn, dat nich blot son'n Spijök-Drachen gifft, œwer weckern Opa drœnt, sonnern noch ganz väle anner Drachen. Taun Bispill den Tabaluga ut Gräunland. Disse Drache is noch lütt un jung an Johren un hei måkt Såken, dei Olle nich måken. Un Moritz, dei all den Drachenstiert basteln deit, föllt dortau ok in, dat ja Peter Maffay dorvon sungen hett. Un nich blot dat, hei deit nu so, as wier hei dei gräune Tabaluga, un Vadder un Opa sallen von dat singen, wat dei lütte Tabaluga taun Besten gifft. Un denn gifft ein Wurt dat anner. Drachen inne Märken un Drachen up'e Tass un dei Suppenkumm ut China, Drachenköpp as Gallionsfigur, Drachenbootwettfohrten, Lindwörms as giftge Drachen, dei dortau noch as 'n Schlang' wœrgen kœnen. Nu sünd's all dorbi un målen den Drachen dat Gesicht an. Allens löppt gaut; wenn denn noch bäten Wind upkeem, denn künn dei Drachen upstiegen.

Œwer unvermaudens för Opa un Vadder will Moritz nu noch weiten, worüm sei ümmer vonne Nawersollsch seggen, dat dat son'n Ollen Drachen is, un wat Fru Schuldt — so heit dei Nawersch — mit'n Drachen tau daun hett. Un worüm ward nie nich von 'n Mann secht, dat hei 'n Ollen Drachen is? Up disse Fråch blieben's sik 'n Antwurt schullig, denn dei Drachen is fardig, hei licht all in'n Auto, un nå'n Meddachäten geiht dat gliek los, un denn lött Moritz mit Hülp von Opa un Vadder sienen Drachen fleigen.