De lütt Deern snackt Platt

vun Ursula Vollstedt

Vör en poor Maand, glieks na Wiehnachten, heff ik wat beleevt, dat hett mi so veel Spooß mookt, dat mutt ik ju op jeden Fall vertelln.

Ik weer in Supermarkt, wull blots'n lütt beten Joghurt köpen. Hest jo meist keen Hunger, so kott no Wiehnachten. Ik harr gor nich eerst 'n Inkoopswogen herkregen, schull nix mehr wesen.
Vör mi schööv en lütt Deern, wiss nich mehr as dree Johr oolt, su'n lütten Inkoopswogen för Kinner. De Vadder, he seh noch bannig jung ut, güng nebenbi un alle Ogenblick segg he: "Stop!"
De lütt Deern froog denn op Platt: "Wat bruukt wi hier?" De junge Mann bestell en Paket Swattbroot un de lütt Deern weer ganz ieverig dorbi un pack en Paket Broot in eern Wogen.
Bi den neegsten Stop verlang de Vadder Margarine. "Schall dat de mit dat Sünnenblomenbild wesen?" fröög de lütt Deern. De Vadder nickköppt. Vör dat groote Köhlschapp mit den Joghurt bleven de beiden wedder stohn. Dor dröv de Lütt sik en Beker utsöken, wiel se al so düchtig inköpen kunn.
"Un nu mött wi noch Papiersnuuvdööker köpen för dien Grootmoder, de schüllt wi mitbringen. Dat drövt wi jo nich vergeten." "Oh, dat is goot, de bring ik Oma hen, denn krigg ik wiss en Lolly," freit sik de lütt Deern.

Ik heff mi ok freit. Gifft doch noch junge Lüüd de Plattdüütsch, uns Heimotsprook, mit eer Kinner snackt.