En Tour na Oslo mit de Color Line vun Rudi Witzke
In'n Skagerrak verjaagt de Storm de letzten Reisenden in de Kabinen. Dat Norwegische Buffet röhren wenige an. Uns Besöök ut'n Süden is hüüt mit en Fährschipp ünnerwegens in't Munch-Museum in Oslo. Villicht is jüm bi den Besöök vun dat Museum ok de Reig vun "De Eensamen" upfollen. Se wüßten veel vun de "Swatte Romantik" to vertellen. Dor wüßt ik so gaud as nix, wat se dormit beschrieven wullen. "De Schrie", as Ludgerd Lüske ehm süht. Dor ahn ik nich bloots Swattes. Swatt bestimmt de Konturen. Dat Bild besteiht ut luder dominante Konturen. Allens is swatt "överstrahlt".
Dor bruuk ik Nahülp. Google müsst ran. Siet dat laate 18. Johrhunnert kemen veele Künstler nicht blots över de Schöönheit vun de Natuur in't Swögen. De Reinheit vun en Blööt orrer den Sünnenupgang, de groten Breker up't groote Wader, dat weer wohrhaft rein vun Föhlen, so de Melancholie un de Eensamkeit. Aver se föhlten sik ok antrocken vun de Afgrünnen vun de "Conditio Humana". Ehr Warken vertellt vun Liedenschap un Doot, vun dat Geheimnisvulle, Unheimliche, Fantastische, Groteske un Lege. Se wiest uns de Utgrenzten, de Verbreker, Beddler, dat Unheimliche, Irrationale, Fantastische, Groteske un dat Böse. Von 1930 an weer dat "Swatte Romantik" nöömt. Een Deel vun de meisten Biller is jümmer Swatte Romantik, denk ik mi. Bit hüüt aver fehlt en kunsttheoretisch Uparbeiden. Ik wöör seggen, dat allens, wat up de Eerd, in dat Weltall, in de Deepde vun de Oozeans steckt, ok wat vun "Swatte Romantik" in sik dreegt. Denn müsst de Satz stimmen: Allens, wat wi hässlich nöömt, is so hässlich nich, dat dat Hässliche al wedder schöön is. Un alles höört tosamen. Poor Wöör to dat Bild "De Einsamen". De Fruu un de Mann staht elkeen för sik alleen. För mi luschert de Fruu na rechts röver, de Mann liekut orrer heel vörsichtig na links, na de Fruu hen? Se sünd fast mit den Strand verbunnen un köönt nich toenanner kamen. Steen und Muscheln quellen ut den Sand un krupen trüüch. Se sünd fast mit de Ierd verbunnen. Dat Wader is bit hen na de Kimm binah eenfarbig un gliek even, keen Leven is to spören. En Plack up uns Ierd, Minschen an'n Strand. Keen Möven, Strandlöper. Is dat Swatte Romantik? Strand verbinndt wi mit Kinnerjuchzen un Waderplatschen. Mit bunte Draken un bunte Sandborgen. Aver de Strand un dat Wader köönt ok gries in gries sien. De Farv Rood steiht för de Farv vun't Füür orrer vun't Blaut. In't Hebrääsche hebbt de Wöör Blaut un Root den glieken Ursprung. Rot heit "dm" un Blaut heit "dom". Blaut und Füür hebbt sülves Bedüden. Den Hatt, den Krieg, de Aggreschoon un dat Blautvergeiten stahn de Kräfft, de Leiv, de Warmnis un de Liedenschop gegenöver. Dat helle, lüchten Root weer bi de Greken un later bi de Christendoom, mit dat männlich Prinzip verbunnen. Kontraste sünd för Munch ok Rood und Witt. Jümmer, wenn een en Munchbild ankieken kann, dennso schall een up dissen Kontrast achten. De Fruuns up dat Bild sünd wiss keen keen Frünninnen. Witt, de Nichfarv, kann nich mit Root harmoneeren. Witt ist de Summ vun alle Farven. Se steiht för Licht, Gloven, Ideale.
Dat gifft en Sprook: Hör auf, Dich zu quälen,wenn Dir
die richtigen Worte fehlen! Düker mit dien Seel in Biller.
De babbelt di nich twüschen. Un wenn de swiegen, denn is dat
ok Tiet för di, Stillnis to söken.
Bild Winter Nordatlantik:
Buonadera/Wikimedia
Commons
Bild Bülg: Shalom Jacobovitz/Wikimedia Commons Bild Fähre: Mario Fuchs/Wikimedia Commons 9.8.2015 |