De
Reis no Barmbek
vun Claus Günther
Wohrschu, Lüüd: Oma Elke un Opa Jan sünd ünnerwegens,
mit Paula in de Koor! Jüst even sünd's de Trepp rünner
klabastert no'n Bohnstieg vun de U-Bohn. Opa hett Paula un de Koor
tohoop böhrt un hachel nu as'n Damplok.
"Pfff pfff... Eerst mol setten... Och nee! Fährt
sofort, steiht dor an, Elke."
"Du un dien Achtersteven, wat? Man de Koor hest merrn in'n Weg
stellt, Jan! Ei, hiiier is Omi! Hiiier is Omiliii! Glieks kümmt
de Tut-tut-Iesenbohn!"
"Segg doch nich Tut-tut-Iesenbohn, Elke. U-Bohn heet dat."
"U!", mookt dat Kind.
"Hest dat heurt, Elke? U!, hett dat Lüttje seggt."
"Wenn du uns Auto rechtiedig no de Warksteed brocht harrst, harrn
wi dor nu scheun
in sitten un macklich no Steffi tuckern kunnt, un Steffi müss
nich "
"Du hest gor nich toheurt, Elke. U!, hett dat Kind seggt. U!"
In düssen Ogenblick geiht de U2 langssiet. Barg Lüüd
sünd an'n Utstiegen. Opa Jan grippt sik de Koor samts Paula,
Oma Elke drammt den Weg free.
"Platz dor! Hebben Se Tomoten op de Ogen? Wat heff ik? Se an't
Schienbeen pedd? Ts! Mien Mann mit de Kinnerkoor is jo woll wichtiger,
nich? Se dor vörn, nehmt Se mol den Köter weg de
hett jo de Lütte direktemang in de Ogen gnurrt! Aver nu: Een,
twee, jupp! Dat hefft wi. Jan? Ja-hann!! Stell de Koor dor inne Eck
af. So. Hest ehr ok annekteert? Welkeen? Na welkeen woll. De Koor!
Du muttst den Hevel fast nee, nich dor, du Döösbartel,
achtern! Ik bliev bi stohn. Dat's jo richtig aventüürsch
för dat lütte Worm, nich? Wenn du uns Auto rechtiedig no
de Warksteed brocht harrst, müssen wi nich mit de U-Bohn "
"U!", mookt dat Kind.
"Elke!
Al wedder U! Klooken Bengel, uns lütt Paul. Akroot as mien Vadder."
"De Deern heet Paula, Jan. Pauuu-la! Geiht dat nu mol rin in
dien Dööts?"
"He süht aver ut as mien Vadder, un den sien Noom is Paul
west."
"Un mien Noom is Hoos! Wat för'n dösigen Opa,
nich, mien lüttje Seute?"
"Un wenn he sik nu in'n verkehrten Lief rinkorneert hett? So
wat gifft dat!"
"Wenn hier een in'n verkehrten Lief Ik nehm ehr mol hooch.
Foot mol mit an, Jan nee, nich miene Arms! Och, mien
Hasiputt, wat büst du swoor! Jan? Jan! Wat vertreckst
du de Snuut? Hest di al wedder stött?"
"Oou! Oou
Nee, Elke, oou! Dat is wegen
schschsch..."
"Ik verstoh blots Bohnhoff, Jan. Muttst luder snacken! Wat is??
Dien Bloos al wedder? Segg blots. Na, hier binnen kannst jo woll slecht,
Jan. Riet di an'n Reem un sluck diene Pill! Dat du een blots nich
blameern deist !"
Dat hett nu en Heer heurt un misch sik in.
"Gestatten: Dressler ist mein Name. Sagten Sie Blase? Mein Vater
ist nämlich sechsundachtzig und hat das auch mit der Blase. Der
nimmt immer "
"Mit Se snackt doch keeneen! Jan, wenn du uns Auto rechtiedig
no de "
"Morgen is dat fardig, see de Meester. Worüm mutt Steffi
ok utrekent hüüt "
"Buuää-hä-hä! Buuäähähä!"
"Ochottenee, wat hett denn mien lüttje Popp? Hiier is Omiliii!
Ei ei ei
"
"Buuää-hä-hä! Buuäähähä!"
"Lang
mi mol dat rode Knuddelmonster ut de Koor, Jan, oder nee, holl Paula
fast, ik mook dat al "
Dideli-ditdit! Dideli-ditdit!
"Jan! Dat warrt alltied slimmer mit diene Ohren. Ja-hann, dat
Handy pingelt!!"
Jan leggt Heer Dressler dat Kind op'n Schoot. De is heel un deel baff.
"Steffi? Wi sünd glieks Woneem teuvst Du? Boomwall?
Nich in Barmbek? Schiet! Na, hölpt nix. Denn feuhrt wi trüch.
Wat is? Doch, Paula geiht't goot!"
"Buuää-hä-hä! Buuäähähä!"
"Mit Verlaub, es stinkt! I gitt! Die
Kleine hat ihre Notdurft hat Aa gemacht!"
Unglöövsch bekiekt Dressler siene scheune witte Büx.
Een Ruck un Oma Elke ritt em de Lütt weg. De U-Bohn höllt
an. Oma, Opa, Knuddelmonster, Koor un Paula samts ehr Kack no buten.
Heer Dressler blifft binnen mit sien Kackbüx un schreet un zackereert:
He will jümehr Adress un Schodensafstand!
"Wat?", blaff Oma, ehr dat de Döör vun de U-Bohn
togeiht. "Wegen de poor Kinnerkötels? Kiek di sülvst
mol an, du Swienegel! Schasst di wat schomen!"
19.4.2009
|