Dat
eerste Mol
vun Silke Frakstein
Na
? Hallo, Hallo...
Se seten op'n Muer, Bank, orrer sünstwo. So üm de 17 weern
se.
Se nimmt de Pille un he weet mit de Lümmeltüten Bescheed.
Dat is hüüt keen Problem.
Un doch is dor dat Kribbeln.
Ehr Hoor, un se rüükt ok so good. He hett de eersten Bortstoppeln
un ok dat besünnere Rüükwoter.
He much ehr al lang good lieden. Un nu weer dat hüüt eerste
Mol, dat he mit ehr snacken kunn. Sünst weer se jümmers
mit de annern Mädels tosomen un de hebbt bannig veel kichert
gräsig.
So alleen weer se ganz anners. He holt deep Luft un rückt so'n
lütt Stück neger ran.
"Dat gifft hüüt den Film
. in't Abaton. Wüllt
wi dor tosomen hengohn?"
"Hmmm, geern."
"Ik betohl", seggt he. "Heff 'n Job bi Aldi."
In't Kino gifft dat noch de obligatorischen Popcorn un'n Cola un denn
mookt se noch so'n lütt beten Quatsch, wiel dat allens noch so
nee is.
Op den Weg no Huus vertellt se, dat ehre Öllern nich tohuus sünd.
Oha, denkt he, dat warrt 'n scheunen Obend.
Un denn is de Geschicht to Enn un miene fangt an.

Ik stoh in'n Supermarkt an de Kass. De Wogen is vull. Schietbüdel
söcht noch düt un dat.
As 'n modernen Grufti betohl ik notürlich mit de Koort.
PIN warrt nich anerkennt? Ääh, heff ik de Nummer verdreiht?
Ne, PIN warrt nich anerkennt. Noch tweemol un denn is Sense.
De Slang an de Kass warrt länger un länger un ik kribbelig
as man een.
"Was passiert denn jetzt mit dem Einkauf?", froog ik de
Kassierersche.
"Der ganze Einkauf muss rückgängig gemacht werden."
In de Twüschentiet steiht so'n Schrank vun de Security neben
mi.
Mien Blick geiht no buten, wo Schietbüdel all de Soken in de
Fohrradtaschen packt.
Ohh, mien Mann kann betohlen, fallt mi noch in. He weer grod bi de
Bank un hett allens dorbi (dat is sünst nich de Fall). De Schrank
vun de Security seggt: "Bleiben Sie ganz ruhig, ich passe auf
die Sachen auf."
Schietbüdel betohlt, un to Huus drink ik eerstmol enen Cognac
op
dat eerste Mol.

29.7.2023
|