Licht un Biesternis

vun Rudi Witzke



In de Adventstiet warden de Hüüs mit Kerzen utstaffeert. Licht kümmt in de Düsternis. Wiss schmückt dat. Dat gifft Lüüd, de hangt poor Hunnert elektrische Lichten in de Bööm vör ehr Huus.

Wat se woll weiten, wat de Lichten för een Bedüden hebbt? In de Hillige Schrift kannst dat nalesen. Wenn Christenminschen dat so seihn, denn fallt jüm in, wat de Kerzen bedüden, wat dat Licht bedüüdt.

In den Schnack mit Nikodemus seggt Jesus:

"So dull hett Gott de Welt leiv hatt, dat hei sienen inbornen Söhn hengeev, dat elkeen, de an ehm glöövt, nich verlorengeiht, sünnern dat ewig Leven hett. Denn Gott sendte den Söhn nich in de Welt, dat hei de Welt richtern schull, sünnern dat de Welt rett ward dörch ehm. Wokeen an ehm glöövt, ward nich richt, wokeen aver aver nich glöövt, de is al richt... Dat avers is dat Gericht, dat dat Licht in de Welt kamen is un de Minschen de Biesternis miehr leiven as dat Licht."

Later nöömt Jesus sik sülven dat "Licht vun de Welt". Un Johannes schrifft: "Dat is de Bott, de wi höört hebbt vun ehm un juuch kund daan is: Gott is Licht, un de Biesternis is nich in ehm."

Dat natürlich Licht vun de Sünn is bloots en swackes Afbild vun de Herrlichkeit vun Gott. Schöön seggt dat de hillige Franziskus in sienen Sünnensang: "Wees laavt, mien Herr, mit all Dien Kreaturen. Sünnerlich mit de hoge Fruu, uns Süster, de Sünn, de den Dag maakt un mit ehr Licht uns lücht, wo schöön in de Hööchten un staatsch in mächtig Glimmer bedüüdt se, Herrlicher, Di!"

As dat Oog maakt is för dat Licht vun de Sünn, so is de Minsch schöppt un kumpabel för dat göttlich Licht. So schrifft de Apostel Paulus: "Ji aver sünd en utwähltes Geschlecht, en königlich Preisterschop, en hilligt Volk, en Volk, dat dorför utsööcht wöör, dat ji de groten Daten vun den verkünndt, de juuch ut de Düsternis beropen hett in sien wunnerbores Licht." Mit Paulus willt wi "in Freud Dank seggen den Vadder, de uns in de Laag versett hett, Andeil to kriegen an't Arvdeil vun sien Hilliges in't Licht."

So as Gott Licht is, so is dat Wegwennen vun Gott Biesternis. Disse Düsternis, de vun Gott trennen deit, heit Sünn. Wieldat aver Licht un Düsternis nich tosamen kamen köönt, mutt elkeen Minsch sik entscheiden.

De Nafoolg Christi nümmt in de Plicht för en Leven in't Licht. Dat is verbunnen mit en klores Trüüchwiesen an den Satan un alle Warken vun de Finsternis. "Ik bün dat Licht vun de Welt; wokeen mi nafolgt, ward nich in de Biesternis gahn, sünnern dat Licht vun't Leven hebben." Dorvör wohrschuugt de Apostel Johannes: "Wenn wi seggen, dat wi Gemeinschop hebbt mit ehm, un in de Düsternis wanneln, so leigen wi un daun nich de Wohrheit. Wenn wi aver in't Licht wanneln, as hei ok in't Licht is, hebbt wi Gemeinschop tosamen in dat Blaut vun Jesus Christus, vun sienen Söhn, dat maakt uns rein vun alle Sünnen."

Kann sien, dat Ji to Huus en Bibel hebbt, an de en Konkordanz anhangt. Dor finndt ji ünner dat Naschlagwoort "Licht" allens, wat hier tosamensööcht is. Kannst aver ok in Websieden as düsse hier en Stichwoort ingeven. Ik denk, wokeen in Rauh dat läsen deit, dat för den dat Licht in'n Advent en noch beder Bedüden bekümmt. Jümmer heller lücht de Kerzen, nich hunnert un een elektrischen Schalter; veer daun dat ok, dorvun Tüügnis aftoleggen, dat een sik för de Nafoolg vun Jesus Christus entscheden hett.


Foto 1: Gertrud Everding
Digitaalbild: Rudi Witzke

7.12.2014


na baven