Wees
fief Minuten still Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing |
Dorüm weest nu waken, denn ji weet ja nich, welk Stünn juun Herr kamen will! Matthäus 24, 42 En groot Dummbüdelee is't, de Christenlüüd vörtohollen, se weern för düsse Welt nich mehr to bruken, denn se töven ja bloots noch op dat Güntsiets. Mal afsehn dorvun, dat wi nich op't Güntisets, sünnern op unsen Herrn töövt, is ok de Vörholl, wi dögen nich för de Welt, sünnerlich dösig. Wi sünd Lü, de op ehrn Herrn töövt, wi sünd de Prokuristen, de ehr Baas op Reisen is. Dat is doch klaar, dat en Prokurist vigeliensche Geschäftssaken mit sienen Herrn besnackt, ok wenn de op Reisen is. Un wenn dat ok man fix gahn un wat an Telefoongebühr kosten schull. Christenlüüd sünd welk, de ehr Ünnernehmen in de Welt mit ehrn Herrn besnackt, de also arbeidt, düchdig arbeidt, hannelt un verhannelt, wuracht un rackert un plackt un ok wat tostann bringt: avers jümmers mit den Blick op den wedderkamen Herrn. Dat schall nüms uns nehmen. Un de Welt na de Welt is op't best deent mit solk, de op ehrn Herrn töövt! De Herr hett gröttern Kredit as de Prokurist. Mit Gott köönt wi veel mehr toseggen as ahn Gott. De Minschen un de gode Saak veel mehr denen as ahn em. Veel gröttere Opgaven stemmen as ahn em. Dorüm töövt wi wieder. Wüllt höpen, dat mehr Lüüd bald klookkriegt, dat dat dat eenzig Wohre is.
Wi töövt op di, du hest ja doch dat Hart al lang uns nahmen. Na Ph.Fr.Hiller |
30.11.2014
|