Wees fief Minuten still
23. November


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

Ik sä: Ik will den Herrn min Övertreden bekennen. Da hest du mi min Sünnen vergeven.

Psalm 32, 5

De Psychiaters, Nerven- un Seelendokters, de nehmt sik orrig Tied för ehr Patienten. Se verstaht wat davun, dat de Patient snacken schall, se hebbt Tied för em, un dat Kureern fangt na ehr Menen al an, wenn se anfangt to snacken.

Dat is richtig, as de Psychiaters dat seht: De Patient schall snacken. "He schall sik dat mal vun't Hart snacken", seggt wi in't Volk.

Wokeen seggt wi dat?

"Ik will den Herrn min Övertreden bekennen." Woso seggt wi dat nich Gott? Woso seggt wi dat Drütte? Woso gaht wi na'n Psychiater?

In Gotts Ohr höört uns Sünnen. He vergifft. He vergifft, as harr ik nienich en Sünn daan. Ja doch, so maakt Gott frie, as weer nix passeert. Wieldat nämli wat passeert is! Sin Söhn Jesus Christus hett min Sünnen mit op sin Reken nahmen un betahlt.

Ik sä: "Ik will bekennen." — Vör wokeen bekennt wi? Wenn wi dat Minschen seggt, mööt dat welk ween, de mit Gotts Ohren tohöört. Gifft Bichten ünner us, ja.

Gott hett Spreekstünn. Gott töövt, dat wi snackt.

Ik will di min Övertreden bekennen, Herr.

30.11.2008


na baven