Wees fief Minuten still
28. Juli


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

Roop mi an in de Noot.

Psalm 50, 15

Roop mi an! As harr dat to biblische Tieden al en Telefon geven. Jüst so schallt wi dat verstahn. Roop mi doch an! Bliff doch nich alleen, fritt dat nich in di rin! Quääl di doch nich! Du kümmst ja nich vun'n Fleck. Roop mi doch an!

Kennt wi Gotts Nummer? Foolt Hannen sünd sin Nummer. Wokeen de Hannen foolt, hett richtig wählt. He brukt dat bloots noch seggen. To'n Seggen is nix nödig, keen butenkopps lehrte Floskel, sünnern bloots en kloor Vertelln, wat los is. Wokeen dat nich alleen henkriggt, schall man da hengahn, 'neem annere dat doot. In'n Gottsdeenst passeert dat; singst da de Leder, denn seggst du al, wat di op't Hart liggt. Un wenn de Paster seggt: "Laat us beden!", denn snackt he för us in'n Telefoonhörer.

Nochmaal: Roop mi an! Wokeen de Hannen foolt, de deit dat.

Ik roop to di, Herr Jesus Christ, un bee, hör doch min Klagen! Wenn du nu nich min Bistand büst, denn warr ik rein vertagen. Giff mi den rechten Gloov; ik meen den Gloov, in di to leven, min Mitminschen en Hülp to ween; den Gloov muchst du mi geven.

Na Johann Agricola


29.7.2009


na baven