Wees fief Minuten still
9. Juli


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing
To'n Anhören hier klicken:
Lesen deit Marlou Lessing.

Du seggst: Ik bün unschüllig; he schall sienen Grull vun mi wennen. — Kiek eis, ik will mit di rechten, dat du seggst: Ik heff nich sünnigt.

Jeremia 3, 35

Dat meent wi all. Gifft keeneen, de friewillig seggt: Ik heff sünnigt. Wi all wiest op uns Veranlagen hen. Wi seggt, wi harrn dat arvt. Wi besweert uns över de Ümstänn, dat se uns ja dorto dwingen doot, na dat Gesett to hanneln, dat de Welt uns sülven befehlen deit, de Welt, 'neem wi in rinboren sünd, ahn dat uns een fraagt hett. Grote, beropen Minschen hebbt so seggt.

Ganze Völker hebbt so seggt. Överbasig stünnen se vör Gott: Wi hebbt nich sünnigt!

Wokeen hett denn nu recht?

Wenn wi recht hebbt, denn is Gott biester gahn. Denn weer de grote Irrdom vun'e Weltgeschicht, dat he sienen Söhn för de Welt hengeven dä, de dat gor nich nödig harr.

Orr hett Gott doch recht?

Dor hangt allens för uns vun af. Wüllt wi em dat seggen? Staht wi wirklich praat, Gott op'n Kopp to to seggen: "För mi harrst du di dat sporen kunnt, ik weer ahn dien Leevde utkamen!"?

Truut wi uns dat wirklich?

Nee, Gott, du hest recht. Wissdoch.


21.7.2020


na baven