 |
|
Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing |
|
Freut sik in den Herrn allerwegens! Philipper 4, 4 Allerwegens! Also nich af un to, sünnern in jümmers. De Normalfall to Fasselavend heet: "Bet Dingsdagavend warrt sik freugt! Dorna is Aschermiddweek. Bet denn hebbt wi Tied." Wokeen sik bloots bet Dingsdagavend vör Aschermiddweek freun deit, de freut sik verkehrt. De Freid bet Dingsdag is nich de Freid, vun de de Bibel snackt. Denn de Freud, vun de de Bibel snackt, is en Freid, de över Aschermiddweek rut gellen deit. Wokeen vun solk Freid weet, de warrt de Freid, de bloots bet Dingsdag geiht, mit en heel scharpes Oog ankieken. Un wokeen da mit en scharpes Oog henkiekt, de süht, dat düsse Freid ok gor keen Freid maakt. Nau henkieken muttst avers. Ok op di sülven. Muttst mit di sülven alleen snacken könen. Mit di sülven? Dat langt nich. Mit Gott muttst snacken könen. Denn kaamt wi
dorachter, wa afdruschen de Freiden sünd, de sik Minschen in
de Karnevalsweken utdenkt. Avers wi warrt denn ok wies, wa vull un
lebennig de Freid is, de anduert. Över Dingsdag weg. Denn Jesus
is de Grund för wohre Freid.
O Gott, du weetst, dat nich all min Freiden mit di to doon hebbt. Giff mi wirkliche Künn vun de Freid in'n Herrn! Laat mi in düsse Welt mi so freun dröffen, dat du di freust. |
|
28.2.2010
|
Wees
fief Minuten still
