Wees fief Minuten still
19. Dezember


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

Kümmt un kööpt sünner Geld!

Jesaja 55, 1

De so nöömte "povere Wiehnacht" (mit Erinnern ut lege Tieden un mit Beschrieven ut niege Tieden) kann't ja so eentlich gor nich geven.

Wat hebbt wi ut Wiehnachten maakt? Wiehnachten is en Fest, bi dat Gott alleen an de Reeg is. Wi sünd Wiehnachten nich an de Reeg. Gott alleen hannelt, wi nich. Gott will wat doon, nich wi schallt wat maken. Gott will schenken, nich wi schallt schenken. Gott schenkt rieke Wiehnacht!

Bilütten avers is bi us de Disch so vull, dat Gott da nix mehr op leggen kann.

Un wenn Gott nix op den Disch leggen kann, denn drept us dat Woort: Kööpt ahn Geld un ümsüss! Maakt juun Hannen endlich lerrig, dat ik ju wat rinleggen kann: Freud un Freden. Ja, da kannst bi bang warrn, dat wi utrekent bi so en Fest ünner us ween wüllt, wenn Gott doch kamen will. Dat wi enanner beschenkt, woneem Gott schenken will. Dat wi de Döör tomaakt, wenn Gott jüst apen Dören hebben will. Dat wi en fastes Programm för uns Familienfier hebbt un Gott nich vörkümmt.

Kümmt Gott bi us vör? He will wat doon. He!

Wi grööt di, uns Herr Jesus Christ, in't Hus, dat sünner Harbarg is. Wi weern ja alle geern din Gäst in'n Stall, 'neem du din Krüff in hest.

Na R.A.Schröder


21.12.2009


na baven