Wees fief Minuten still
30. August

Kinner sünd en Gaav vun Gott.

Psalm 127, 3

Dat gifft twee Mööglichkeiten, en Bloom to bekieken: kannst ehr tweisnieden, de Stofffadems ünner't Mikroskop leggen un Tallenbereken anstelln; orr kannst de Bloom plücken, ehr mit na Huus nehmen, di vun Harten an freugen un ok annere damit froh maken. Twee Mööglichkeiten gifft't ok, över Kinner to snacken, över Kinnertall un de Fraag, woneemher de Kinner kaamt. De een Mööglichkeit is de, dat wi us in dat Biologische verleert, de annere, vun Gott to snacken un vun sin Wunners.

Dat Kinner en Gaav vun'n Herrn sünd, da kümmt't op an, wenn Öllern to Kinner över Kinner to snacken hefft. Da kümmt't ok op an, wenn Öllern ünner sik över de Kinner snackt.

Gott will mehr vun is as bioloogsche, weerschapliche un bevölkerungspolitische Sicht. Gott will, dat wi sin Hand sichtbor maakt, de achter allens is un geven deit. Denn warrt wi ok nich Nee seggen, wenn Gott us Kinner gifft. Un Kinner warrt sik nich gegen opsteilen, op de Öllern to höörn. Denn se weet, dat se anvertruute Geschenke vun Gott sünd un dat een Dag Gott de Kinner sülven wedder Kinner geven much, ok anvertruute Geschenke.

Wa arm maakt wi Minschen us mit all uns so nöömtes Opklaarn, wenn wi nich mehr weet, wokeen de Gever is vun all Gaven un sünnerlich vun de Kinner! Gott sülven woor en Kind. He hett sik för us sülven geven, wo schull dat angahn, dat he us dormit nich allens gifft: ok de Kinner!