Wees fief Minuten still
1. August


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Anke Nissen

Dien Wort is as so 'n Hamer, de Felsen tweismitt.

Jeremia 23, 29

De Parolen, de hüüt in de Welt snackt warrt, sünd orrig wat luter. Se warrt veel deftiger rutseggt un över all Sender — morgens, mittags, avends un in de Nacht — an de Ohren vun de Minschen bröcht, in de Bregens presst un in de Harten hämmert.
Wo kann dor Gott sien Wort mitkamen, dat in de Bibel steiht un vun de Kanzel predigt warrt?

Gott will sien Wort nich in de Bregens pressen un in de Harten hämmern. Gott sien Wort will verwanneln. Graad so, as en swor Felsen, de to nix goot is in de Welt, de queer in de Gegend steiht — warrt disse swor Felsen aver afbraken un in Stücke haut, kann man em to 'n Buun vun en Huus bruken. Un jüst so kann Gott sien Wort enen Minschen verwanneln, de ok queer in de Gegend steiht un to nix nützt, as blots dorto, sien söventig Johr in disse Welt totobringen.

De Minsch dörv em tohörn, dörv em to Egen sien un dormit en ewig Bestimmung hebben för disse Welt un för de Welt, in de wi na söventig Johr ringahn warrt: De Bibel seggt dor "Ewigkeit" to.

Sünd wi noch Felsblöcke, orrer sünd wi bruukt worrn to 'n Huusbuu?

Dat kann Gott sien Wort doon. Denn Gott sülven reedt! Un wenn he reedt, denn hannelt he. Gott will an di hanneln un di verwanneln. Hett he dat al daan?

O Gott un Herr,
dien Wort hett Kraft to 'n Verwanneln.
Verwannel ok uns, dat du uns bruken kannst.
Do du dat hüüt an uns.


To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Anke Nissen in Holsteiner Platt.


8.8.2010


na baven