Wees fief Minuten still
10. April

Dor warrt sungen mit Freud vun den Sieg in de Katen vun de Gerechten.

Psalm 118, 15

Hebbt wi bang hatt üm den Sieg? Denn mit Freud kann een blots denn singen, wenn een vörher de drohen Nedderlaag vör Ogen harr. Luut freuen kann een sik blots, wenn een vörher trurig weer. Över den Freden kann sik blots de richtig freuen, över den vörher de Bombengeswader trocken sünd.

Een mütt also al den Dood in 't Oog keken hebben un em utlevert west sien.
Een mütt dicht an 't Krüüz stahn hebben un sik in de Nacht wegsliekert hebben, upwöhlt un ahnmächtig: "Nu hett de Düvel doch wunnen."
Een mütt vun siene Klauen weten, wenn een över Gott sienen Arm gootseggen will.

Dor warrt sungen mit Freud vun den Sieg in de Katen vun de Gerechten, man vörher weer Truur un keen Utsicht up Hölp. Aver in de Twischentiet is wat passeert.

Un dit — wat dor passeert is — dit fiert wi to Oostern: He is vun'n Himmel afsprungen, mirrn in'n Kessel landt un hett en Bahn na buten braken. Wi, achter em an, hebbt den Weg in 't Freie funnen. Sieg!

Kann uns doch keen Dood nich maken doot,
nee, he ritt unsen Geist ut veel dusend Noot.

Weer he nich vun'n Dood upstahn,
so weer de Welt in Schand vergahn;
siet dat he werr upstahn is,
so löövt wi den Vadder Jesu Christ.
Kyrieleis.

Ut dat 12. Johrhunnert
Plattdüütsch: Theodor Stoltenberg