Wees fief Minuten still
5. April


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Anke Nissen

Aver dor weern se sik klor över:
"Jo nich bi dat Fest! Denn dat kunn ünner dat Volk veel Larm geven."

Matthäus 26, 5, na Johannes Jessen

Dat weer pienlich west. Se wullen keen Skandal. Se wullen Jesus still bi Siet bringen. "Blots kenen Märtyrer schaffen!" is siet de Tiet de Parole vun grote Politiker. Dootswiegen is de Methode vun de, de sik gegen Gott steilt. Organisatorisch verkümmern laten is de Ort un Wies, woans de Welt de Gemeinde afschnüürn will.

Aver denn müss dat utrekent up dat Fest passeern: vör alle Welt! So hett Gott jümmers noch dorför sorgt, dat siene Lüüd vun de Katakomben up de Däcker kaamt. Denn sien Dood hett groot Bedüden för de hele Welt. Gott lett sik nich afdrängeln. Wokeen em afdrängt, riskiert, dat he an'n End afdrängt warrt. He weer nich de eerst! De Geschicht vun Gott sien Riek is vull dorvun. Dat sull man elkeen Partei un elkeen Börgermeester seggen, dat keeneen sien Glück dormit maken kann.
Wokeen de Gemeind lütter maken will, helpt, dat se sik mehrt.
Wokeen se to 'n Swiegstill bringen will, sorgt dorför, dat se schriegt.
Wokeen se verfolgt, helpt, dat se sik zerstreut un as utstreut Samen, an alle Orten wedder upwasst.
Dorüm — hebbt wi Trost. Gott sorgt, dat de Welt nich vun em loskümmt.

O Gott un Herr,
du hest uns mit dat Verurdelen vun Jesus wiest,
wat du mit dien Gemeind vör hest.
Help, dat ok wi, de wi dörch dienen Söhn erlööst sünd,
nipp un nau weet, welk Tüüchnis wi de Welt schullig sünd.


24.3.2009


na baven