Wees fief Minuten still
4. April

Aver dor weern se sik klor över:
"Jo nich bi dat Fest! Denn dat kunn ünner dat Volk veel Larm geven."

Matthäus 26, 5, na Johannes Jessen

Se wullen dat in 't Geheim afmaken. Se menen, se kunnen Jesus in'n Stillen fastnehmen.

Gott leet dat nich to. Gott treckt all in den Prozess gegen sienen Söhn mit rin. Dat mütt öffentlich geschehen. All mütt schuldig warrn, all:

1. de Krink vun de Jünger
2. de Lüüd, de dat Seggen in de Synagoge hebbt
3. dat Volk up de Straat
4. de Böversten vun de Juden
5. de Böversten vun de Römer.

Mit anner Wöör: De hele Welt hett dormit to doon, dat de Söhn dalmaakt worrn is. Dor hett Gott för soorgt.

Noch mal: Worüm?

Dorüm, dat keeneen sik dor rutnehmen kann. Ok wi nich, ok wi Düütschen nich. Golgatha harr in'n Teutoburger Wald passeern kunnt. Ok wi Christen nich. Dat Verraden kümmt ut de Gemeen! De Christen sünd an'n Dood vun Jesus schuldig. Dor blifft keen Ruhm, würklich, dor blifft keen Ruhm. Bi uns alltohoop nich. Bi nüms.

Kiek ik op mi, ik seh
Sünd as de Grote See,
as Sandköörn is ehr Tall.
Dat du an't Krüüz woorst slaan,
da heff ik ok mitdaan...
Du dääst't ja üm uns Sünner all.

Na Paul Gerhardt