Mit’n Drahtäsel dörch uns Heimat

Vun Günter Weber

Up’n Kummrower See

As ik bi Plattpartu de feinen Geschichten lesen heb, wie doar jemand van Rostock noar Verchen fahren is, da müsst ik doch sofort an dinken, wie oft ik well in Gravelott gewest bün.

Wi Junglüüd in Gravelott

Op dat Bild kann man ja sehn, wi woaren ni mehr so ganz lütt. Beter seggt, wi kennten all den Ünnerscheid tüschen Jungs en Deerns. Et wast en herrliche Tied. Jo, wi sin jo ümmer met dat Rad fohrt. Wi haden Flicktüüg for dat Rad, aver ok för den Kochpott dorbi. Je weet et seker noch, de Flicken, de man so schruven kunn. Jedes Johr sin we met de Klass henfoart.Wi hebbt aver ok vun anner Klassen welk mitnahmen.

Salem Letziner Möhl

Kark in Weltzin Kark in Gültz

Se kemen van Burow, Letzin, Weltzin en ut Klempenow an de Tollense. De Klassenfahrt war man ümmer eenen Dag. So alleen fohren wast dat van Sunnavend Namiddag bet Sundagavend. Et kam ümmer alles in Burow tusamen. Et ging na Seltz, Gültz, Altenhagen, Törpin, Gehmkow, so tüschen dor noar Kaslin en Schwichtenberg. Van door ut wasten wi so in Borrentin, Meesiger en Gravelott.

Wiet, so wiet man kieken kunnst, nix, gar nix. De paar Hüüs en de Wirtschaft baven op den Hang. Ik wet ni mehr, wo sei sich numte. Wat ik well weet, et wasten Luudsprekers an de Siet van den Kummerower See. Ja, een, twee so Boote haden se og. Ha, wat wasten wi Kings! Met twee Jungs en twee Deerns in het Boot. Enne grote Büs doarbi. Nee, niet üm Eeten tu kooken. Nee, üm Waater tu schöppen. So ganz dicht wast dat Boot niet.

Kark in Altenhagen

Kark in Gehmkow

Ik kann et nu vertellen: versöökt hebben wi ok, de Deerns to küssen. Wi woaren ganz schön wiet op den See, ut de Luudspreekers hörten wi ümmer noch den ollen Schurike: „Wenn bei Capri die rote Sonne im Meer versinkt….“ Nee, nee, wenn ik doran dink! Et wast herrlich, denn ik wast noch so herrlich doof op dat Gebiet. So met vierteihn, föfteihn Joahr. Dann niet mehr.

Gott nee, wat wast ik stolz. Ik had doch van mien Grotmuder wat Geld kregen. Et gav doar in de Wirtschaft in Gravelott ok Bockwurst. Damals musste ja bi Schlachter Fanter in Altentreptow noch Fleischmarken aflevern, üm en Bockworst to kriegen. Dor gav dat de manchmal ohne Marken. Ik weet dat noch wie vandag. Se kostete twee Mark föftig. Dartau en Glas Fattbrause von de Demminer Bruuerei. Twee Mark en söbentig. Investeriern för en Deern, met de ik van Dag nog schriftlich verkehr.

Wi weern un sünd jümmer noch sehr feine Fründe. Op dat Bild is se ok drop. Met binah allen, de op das Bild sin, heev ik vandag noch Kontakt.

Domals to Beginn van de föftiger Joahr hadden wi nix, goar nix. Ik wast eenen van de, de noch niet eens Eltern hadden. Trotzdem, dat hett dat bi uns nit geven: „NO future“. Wi weeren jung un wulln läben.

Wi hebben schon vörschreben kreegen, wo et henn geiht. Bi den meisten is dat aver ganz anners komen.

Dat was denn ja de niege Tied.