Vun Küll, Fräulein Hogenfeld un Rebhäuhner vun Günter Weber So twüschen de Daag sitt ik an mien Schrievdisch un denk: "Wat willst nu noch maal daun?" Stüürn, Versicherungen? Allens regelt! Ik kiek ut Finster. Na so veel Johrn allens witt. Schnei bet an de Bost. Ik kann vun dat Finster direkt up dat Feld seihn. Dicht an den Tuhn seih ik söben Rebhäuhner in den Schnei. Mien Fru mutt dat ja ok seihn. Mit den Fiernkieker sünd de prima tau seihn. De scharren sik so ornlich ümmer deiper. Sei picken dat Gröön ut den Snei.
Dor föllt mi die Geschicht mit die Rebhäuhner un Fräulein Hogenfeld in. Kolde Winters harren wie jümmer in de föftiger Johr. Religioon in'e Schaul? Bi Ulbricht, Grotewohl un Pieck? Nee, nee, dat weer ja wedder nix. Namiddags extra! In uns olle Schaul. Ik weer al op de Oberschaul. Dat weer en Küll! Ik denk, dat dat nachts 20 Grååd Froost weern. Ne, Snei weer nich. Noch nich. De Tollense weer aver över de Äuver kamen. De Wischen een Ies! Woll so an 20 Kilometer. Vun Ollentreptow bet na Jarmen. Wi mittendrin. Striedschauh harr jedeen. Hackenrieter, dat weern de spitzen orrer Holländer, so vörn hoochbågen.
So twintig Mäten on Jungens hürten andächtig, wat Fräulein Hogenfeld dor vörn vertellt. Oh, du min leven Heiland! De Vagels suusten dörch de Klass. Koppheister gegen dat Duppelfinster. Uns Fräulein leech achter dat Katheder un weer an't Bäden: "Herr, help uns!" "Piepenkopp" harr vergeten, sien Tornister richtig tau to maken. Dor hebbt de beiden Rebhäuhner natürlich versöcht tau türmen. Wi hebbt se wedder infungen. Religion weer vörbie. "Piepenkopp" sienen Steefvadder weer de Schauster in dat lütte Dörp. De hett lacht, as Frl. Hogenfeld sich beklaagt hett. So lang ikdor wahnt heff, hett Schauster Bünning keen een "frommen Schauh" vun de Religionsliehrerin för trecht maken kregen. Ach ja! Ik weer even mit de Taschenlamp kieken. De Rebhäuhner sitten ganz prima versteckt in den Snei achter mienen Tuhn. 15.1.2009
|