De leiwe Gott späält uk Dubbelkopp

vun Günter Weber

De Burg Klempenow is en middelöllerlich Burg. 1231 füngen de pommerschen Fürsten mit den Buu an. Un wo liggt Klempenow? In Meckelborg-Vörpommern liggt Klempenow, an den Fluß Tollense, so üm 15 km vun Altentreptow. Un dor hett sik disse Geschicht begeven.

De Borg vun Süüdoost seihn

De Kapell vun Borg Klempenow

Dor steit sei nu, uns Kapell in de Ruin vun de Burg Klempenow. Ein Kleinod van de damalige Fachwerkbuukünst. Heerlik hebben de Lüüt van de Greifswalder Kerk dat weder henkregen, dat sei nich ganz verkommen is. Jedesmaal, wenn ik na Klempenow komen bün, stunden mi de Tranen int Oog. So langsam word dat Gebälk scheef. De Turm word anfällig gegen alle Winde. Nee, nee, heff ik ümmer dacht, wie kann man dat so verkommen laten! Direkt nadem dat alles anners kamen is, heff ik de domolige Fruu Pastersch de Schreiben geeft, de ik an de Schweden in Bonn un Stockholm schickt heff. De harren ja Geld för solke Saken. De is ja ok van de Schweden buut worn. Wie dat denn gahn is, dat is mi nich nau bekannt. De Pastersch was dann wech.

Ünnen in den Bergfried vun de Borg

Wi heeft da drin so manchen Spoek belevt. Natürlik weer ok jeden Sunndag Gottesdienst. In de Konfirmandentied jedenfalls. Min Bröder un ik hebben ok ümmer die Glock trekken müßt. Half Stund bevor dat losging met den Paster ut Golchen. Dann wedder wenn hei van't Ümtrecken keem und mit den Talar den Gottesdienst begunn. Meistens wast ik nie alleen op den Kirchböhn. In de half Stund tüschen dat Lüüden hebben wi dann ok Dubbelkopp speelt. Enner vun uns müsst ja vör de Luuk an de Siet kieken, wanneer de Pastor keem.

Een Sünndag sitten wi noch an dat Seil för de Glock. Du lieven Heiland, dor begunnen se ünnen all to singen. "Ein feste Burg…", dat was Reformationsdag. Dat Singen weer to End. Dor seggt de Pastor: "Geh mal hoch und hol die Bodenakrobaten runter!" Wi keemen ja schon van sülvst un wullen ganz achtern in de Bank sitten gahn. "Nee, nee," seggt de Pastor, "ji kommt man hier ganz vör in die erste Reih!" Ji könnt juuch ja vörstellen, woans wi den ganzen Gottesdienst verbracht hebben. De Kopp hüng fast ümmer tüschen de Kneien. Hett de Pastor uns na de Kerk utschimpt! Ik bin van Dag noch dankbar, dat ik damals niet in't Fegefeuer kamen bin.

Wenn de dat wüsst harr, dat wi in de Tüschentied op den Kerkenböhn ok noch en "Corso" qualmt hadden, denn weeren wi seker domaals "der ewigen Verdammnis nicht entronnen."