 |
Vun'n Zingst na Slutup Geschicht vun Rudi Witzke
Faken heff ik in Slutup an'n Grenztuhn stahn, un mien Lengen güng
Richt Zingst. Harrn wi Besöök,
so müßten wi hen na de Grenz un Gröten na Huus henschicken.
Wenn wi mit de "Finnjet" na Helsinki föhrten, heff
ik mi up de Darsser Höcht de Ogen utkeken mit'n Kieker, wat
ik an de Kimm een Striepen vun'n Darß seihn kunn.
Un denn keem ik Upenslaag mien Tohuus en bannig Enn neger. Bloots
noch een
Ik weer as junge Spund 1965 Realschauldirekter in Slutup worrn. Een mutt sik de Koort vun Slutup un Ümgegen vörhalen. Denn süht een den Breitling, de Dassower Wiek, de Trååv, Gothmund, veel Wader rundüm. De Oostsee is nich wiet. Un överall köönt Fisch sien. Un wo Fisch sünd, gifft dat Fischer. Un dor bün ik denn ok nich wiet. In den Håben leeg Kutter an Kutter.
Vun de Fischfabrik Westphal tröök de Ruuch vun rökert un braden Hiering öwer ganz Slutup. Dat weer för mi as Parföng. Nich so schöön weer de wat biddere Ruuch vun de Fischmehlfabrik.
Dat duurte ok nich lang, dor harrn de Slutuper Fischer ehr Kringelhöög. Dat is so en Oort Johres-Vullversammeln vun de Fischer un ehr Fischerknechten. Dat gifft an den Dag en vun de Lück-Bruueree extra bruet Düster-Beer un Kloren.
Ik kreeg en Inladen un den Raat: "Föhr lever mit'n Taxi!" Na naue Zermonien löppt so en Kringelhöög af. "Ik drink di to!" "Dat do!", un de Snack geiht jümmer wieder. Wokeen Fehler maakt, mutt meern up'n Saal 'n Duppelten to Straaf up dat Woll vun den Öllermann drinken. Ik müßt "upnahm" warden. Hannes Sterly sen. harr mi goot prepareert. Ik heff all Pröven bestahn. Nu mutt een weiten, dat dat Fischer-Plattdüütsch in Slutup liek uns Fischerplatt up'n Zingst is. Dor weer keen Ünnerscheden twüschen lübsche Plattdüütsche, de jümmer noch to mi seggen: "Ach, Se sünd nich vun hier. Se snackt Meckelborger Platt!" Wi snackten Fischermanns Platt und süngen ok so. Un de Slutuper Fischerslüüd wüßten, dat dat heit "Wo de Oostseewellen trecken an den Strand". Un dat dat Leed en Fruu vun'n Zingst schreven harr. Ik kreeg mit de Tiet besten Draht to de Fischers: De Willwaters, Sterlys, Langemanns, Möllers, Kraffts un veele anner wöörn mit de Tiet goode Maten. De liernten mi ok, dat dat bannig wichtig weer, wat de Fruuns an de Bänner in Westphals Fischfabrik to uns Daun un Laaten in de Schaulen sään. "Und was sagen die Fischfrauen dazu?" Dat weer faken de Kuntrullfraag in uns Schaul-Konferenzen. Un dat weer en gaude Kuntrull. Denn aver güng dat bargdal mit de Fischerie. Jümmer weniger
Kutter föhrten rut, hüüt keeneen miehr.
Un denn is de Schiet, de ut de Hoochåbens in Kücknitz, dat E-Wark in Siems und de Fischindustrie rutkeem, de Fisch gor nich bekamen. Dat Wader weer miehr en Jüüch, wat nu aver veel beder woorn is, wo de "Industrie" in Herrenwyk un Siems afreten is. Ok dat se Traav deiper baggert hebbt, mutt een dortau tellen. Nu kunnen grote Scheep de Traav rup föhren und verjågten de Fisch. In de Dassower See wöör dat Wader dörch dat Överdüngen vun de DDR-LPGs verdorven. Hüüt kann dat angahn, dat twei ole Fischerslüüd in'n Håben sitten un en Praat hebbt. "Hest letzt leest in't Blatt, de Maten vun de Waknitz — orrer Waaknitz orrer sogoor Wååknitz — hebbt wedder een staatschen Wels an Land håålt! De laten banning lang hängen." "Laat se man, mi weern un sünd uns Lasse un Bückel leiver!"
De Tiet flöög man so. Vun 1972 an weer ik Schaulraat
un von 1974 an ok för de Slutuper Schaulen. Dat hett mi bannig freugt. Ne, nich de Åål un de Korn weern de Freud, veel miehr, dat de Fischerslüüd mi in later Tieden erinnern.
Ja, dat weer eenmaal. Slutup leeg an de DDR-Grenz. Un ik mutt noch wat vertellen, dat een nich glöövt, de Slutuper seten in't Paradies. — De Grenztruppen schöten Raketen mit Flugbläder up unsen Schaulhof. Kurioos, kannst seggen. To'n Verfiehren aver ok! De Grenzschutz müßt anrücken un de Zeddel insammeln. Wenn Kinner bi't Spelen in Hüüs an de Grenz vun den Voßbargbågen orrer de Straat "An der Landesgrenze" de Ball röverlööp, geven de Grenzsuldaten em nich trüüch. Hunnen kunnst nich frie lopen laten. Woans dat de Katten maakt hebbt, weit ik nich. Ik wull nu vör de Wenn maal mit anner Liehrerslüüd up Inladen vun DDR-Liehrer Schaulen besäuken un dischkereern. In Slutup föhrte uns Bus över de Grenz, dörch den "Iesern Vörhang". Grenzstatschioon: Kuntrull! Pass! Gepäck!
Mi hebbt se ut'n Bus ruthåålt un drei Stunnen mit mien Bagaasch in en Kamer ahn Finster inspaart mit en fastschråven Disch un twei faste Stäuhl. Mien Plünnen hebbt se jümmer wedder dörchsööcht, mi ok, mien Terminkalenner fotokopeert. Mien Maten müßten in'n Bus sitten blieven un up mi täuven. De wüßten nich, wat loos weer. Wohrhaft: De "Iesern Vörhang" füng in Slutup an. Uns Sozieregeerer harrn uns al upgeven. För de schull Slutup
för alle Tieden Grenz blieven. Se snackten vun "Frieden
durch Annäherung"!
Wat weer de Freud 1989 groot, as de Slagbööm doch verswünnen.
En Slutuper Öllernbieraat un Liehrerkonferenz harrn Kontakt
to en Schaul in'n Oosten in Meckelborg. Un nu wulln se mit de Schöler
een Dag to Besöök föhren. Se müßten bi
mi nafragen, wat se denn ok schaulfrie kriegen kunnen. De Schöler ut Slutup un den Osten, Öllern un Liehrerslüüd
harrn een gauden Dag tosamen. Johre sünd vergahn, vun den Grenztuhn und den Doodsstriepen is nix miehr to seihn. De "Iesern Vörhang" is wegrüümt.
Frie weiht de Wind över den Grenzstein un drifft de Klützer Möhl glieks achter Slutup an. Vergeten sünd de Quarrköpp ut Timmendörper Strand und de Sozieregeerer. De middelständsch Industrie wasst un bläuht in Lüdersdörp un Selmsdörp un Schönbarg, dat de Lübecker geel vör Nied warden. Hett hei doch Recht behollen, de Ool mit siene "bläuhenden Landschoppen". De Slutuper un de Fischer sünd dorbi bleven: "Wi blieven
verbunnen, de See, de Fisch un de Lüüd vun de Küst." |
|||||||||||
|
2.8.2009 |
