Wat een allens nich nahålen kann…

vun Rudi Witzke

Vertelln deit Rudi Witzke in vörpommersch Platt.

So an 3 Kilometer na Oost vun dat Seebad Zingst liggt dat Dörp Müggenborg direkt an'n Bodden. Dat Wader schwappt an't Över, dat Reet weigt sik in'n Wind, wiet breiden sik Wischen und Weiden un dat Osterholt ut. To'n Griepen dicht liggt de Inseln Grote Kirr un Borther Oie.
Wohrhaft en Natuurparadies bit up den hüdigen Dag.

Müggenborg

Schaul Müggenborg

Dorvun aver wull ik egenlich gor nich vertellen. För de Kinner weer in Müggenborg een eenklassge Schaul inricht. Vun 1913 an weer dor een handfasten Kierl Schaulmeister. En Jung höört ok de Familije: Hans orrer Hansing ropen.
De Schaulmeister mucht tau un tau giern frisches Broot tau't Frööhstück.
"Hans! Hans!" Hans wüßt al, wat em bläugen dää.

Landweg. Foto: Löwenzahn/Pixelio

Hansing zuckelte af up den Landweg hen na'n Bäcker. He kreeg sien Broot. Un in'n Draff güng dat den Landweg na Huus hen.

Fåken, to fåken fröög de Vadder denn: "Segg maal, Hansing, hest den Bäcker ok ‚Gauden Dag' seggt?" De Buttscher ståmerte: " Ne! Ne, Vadding, ik kunn nich! Ne!" De Bäcker… de Bäcker hett..."

Un nu wöör de Vadder Pädagoog orrer nich? "Hans, sofort löppst na Zingst un seggst den Bäcker Gauden Dag! Un scheunen Dank!"
Wedderwöör geev dat nich.
Hansing harr dat ierste Maal gor nich gröten un danken kunnt. De Bäcker harr mit sienen Naver wieder vertellt un Hansing nevenbi dat Broot geven.
Aver Hansing hett dat hen un her nich schaadt, nich vunwegen de Benimm-Liehr. Dor geev dat ganz anner Grünnen.

Sundische Wiese, Bild: Alma/Wikimedia Commons

Rode Milan. Foto Thomas Kraft/Wikimedia Commons

Hansing lööt sik in de Heid fallen, baven sik de blage Heben un ok Överraschungen. De Möven weeren ja överall. Dor aver keem de Rode Milan vun de Sunsche Wisch röverseilt.

Wildswien

Und dat, wat nu kümmt, kannst woll nich nahalen, so veel di mäuhst. Hansing verfiehrt sik. Hei steiht stuur as en Koppelpahl.
Dor steiht ein Wildswienfamilje up sienen Padd un will nich weglopen.

Haas. Bild Fmickan/Wikimedia Commons

Hansing harr Tiet, den Keiler un de Bache un de Frischlinge in Rauh to bekieken.

Woll keen anner Jung is up sien Weeg so veel Natuur begegent as Hans orrer Hansing. Dat harr hei sien Levdag nich nahalen kunnt. Schaulmeister un Vadders weiten to'n Glück nich jümmer, wat er Order bi de Buttscher anricht.