De Tranentog An enen düütsch-düütschen Schicksalsweg 1989 vertellt vun Harry Ziebell , plattdüütsch: Anke Nissen He wahnt dor an an den' düütsch-düütschen Schicksalsweg, uns' Fründ Harry. He wahnt an de Iesenbahnstreck, de vun Lübeck na Bad Kleinen in Mecklenborg gahn deit.
Vör 120 Johr, dor is de Iesenbahnstreck buut worrn. Se güng dörch wiedes Land, dat Lübecker Garners tohören dee. Hüüt is dor up dit wiede Land de St.-Martin-Gemeen in'n Stadtdeel St.Jürgen. Dor, wo hüüt de Krüüz-Kirch stahn deit, dor weer dortomalen de eerste Rangierbahnhoff.
Mit disse Streck na Osten to se is 1870 einweiht worrn dor weer de Iesenbahn-Verbinnung na Meckelnborg fardigstellt. Nu kunn't losgahn mit dat Fohren vun "West na Ost" un vun "Ost na West".
1871 is dat "Kaiserriek" utropen worrn. De "Industrialisierung" füng an. Vele Töög, Personen- un Gütertöög, sünd in Richtung Mecklenborg rullt un vele ok na Lübeck. De Gründertiet hett de Iesenbahn up disse Streck düchtig in'n Gang hollen.
1914 keem de eerste Weltkrieg. Vele Iesenbahnwagens vull mit junge un fröhliche Suldaten föhren up dissen Weg na Osten. De Lübecker Börger, de stünnen an de Streck, un se hebbt vull Toversicht winkt un lacht. 1918 weer de Krieg to Enn. De Suldaten, de noch an't Leben weern, de föhren lingelang disse Streck wedder trüch na Huus, nu wedder vun Ost na West. Se weern mööd, daldükert, an'n Enn.
Un 1939, wedder dat glieke Bild. De twete Weltkrieg güng los. Un dor kann sik nu uns' Fründ Harry genau up besinnen: De Jungs un Deerns, de stünnen an de Bahnövergäng' an de Ratz'borger Allee, an de Elswigstraat, an'n Mönkhofer Weg, an de Dörpstraat un se winken, wat se kunnen. Se süngen un freuen sik un jubeln de Suldaten to, de wedder na Osten föhren. Un de Suldaten, de smeten Bonschen un Schokolaad ut de Afdeelfinster un ok vun de Waggons, up de Panzerkanonen verladen weern. Un allens weer Lachen un Freud.
Ganz anners weer dat denn aver en poor Johr later: An'n Mönkhofer Weg, dor weer von de Düütsche Reichsbahn en Haltestell inricht worrn, för all de Fruuns- un Mannslüüd, de in de Munitionsfabriken in Schlutup arbeiden deen. De fohren dor morgens hen un avends wedder trüch.
An'n 26. April 1945, dor bleev en Flüchtlings-Tog, bet babenhen vull Lüüd ut'n Osten, mang Mönkhofer Weg un Dörpstraat liggen. De kunn nich wiederfohren. In'n Lübecker Hauptbahnhoff, dor kunn he nich mehr rin. De weer al sparrt. De Englänner weern dor. De Krieg güng to Enn.
1952 dat weer 4 Johr na de Währungsreform un ok 4 Johr na de Berlinblockaad , dor wörr Lübeck afsneden vun Mecklenborg. Mecklenborg, dat leeg in de russisch Besatzungszoon, Lübeck aver in de engelsch. De Grenzövergang in Eichholz, de wörr dichtmaakt un ok disse Iesenbahnlinie Lübeck-Herrnburg-Bad Kleinen wörr stillleggt. Nu weer dat ut mit de "Ost-West"- un "West-Ost"-Fohrerie.
Af un an tucker noch mal en Gütertog över disse Schienen, aver de föhr denn na unsen Konstinkai orrer na Schlutup. Anners weer nix mehr.
Acht Johr later, an'n 1. März 1960, dor wörr de Bahnlinie wedder in'n Gang sett. Wi alltohoop, de wi lang de Iesenbahnstreck wahnt so vertell Harry , hebbt an de Bahnövergänge stahn un uns luuthals freut un de eersten Reisenden towinkt.
Nu sünd wedder vele "Gütertöög" vun Ost na West un vun West na Ost rullt. Meist 3o Johr lang.
Aver mit de "Personen-Töög", dor weer dat man mau. De Staat vun de anner Siet hett bi jeden, de in Richtung Ost wull, dor sien "Ja" orrer jichtens ok en "Nee" to seggt. Un de vun de anner Siet, de in Richtung West wullen, de harrn dat noch veel leger. Dat hett vele, vele Tranen kost, bi't Weddersehn na lange, lange Tiet un jümmer wedder bi't Tschüüß-Seggen. Ut den Grund hett 'n in Stralsund, Rostock un Bad Kleinen den "Lübecker Tog" den "Tranentog" nöömt.
Un nu: 1989 !! Nu warrt wedder weent: De Grenzen sünd apen!
Nu loopt bet to 3o "Personen-Töög" alle Daag över dissen Schienenweg! Un jeedeen Tog is bet babenhen vull mit Lüüd, Lüüd ut Mecklenborg, ut Vörpommern, ut Greifswald. De Lüüd wüllt wieder nix as rut ut den' "Osten" un rin in den' "Westen" un nastens wedder trüch.
Över 4o Johr güng dat nich. Blots Rentner kunnen rut. Un nu mütt een dat mal utprobeern, wo dat is,
Un wedder steiht uns' Fründ Harry an de Streck "Lübeck-Herrnburg-Bad Kleinen". Ditmal lacht he un winkt he... un weent togliek. |
|
10.4.2009 |