„Das sagt man nicht!“

vun Meike Balzer-Fraun


Dat heff ik as Kind faken to hören kregen, wenn’k mal wedder en nie’et Schimpwoort kennenlehrt harr.

Annerletzt güng dat in en Plattkrink üm Steekröven.
Vun: „Ne, gah mi af, wenn ik de al rüken do!“ över „Ja, kann een mal eten...“ bet: „Kaamt op de Rööv an. Mal hest Swien, un mal malöört't!“

Ik bün de Nie’e in den Krink, un as ik see: „En schottsche Steekrööv smeckt an un för sik jümmers as Zucker op’n Titt“, föhl ik mi so’n beten fraagwies ankeken. Dor sweev wedder düt: „Dat seggt een nich!“ dörch de Luft. Nich wegen de schottsche Steekrööv, man wegen den Titt. Dat weer bald, as harr ik wat Unanstännigs seggt.


So'n Söög hett noog Titten för all...

Söög
...man leider ahn Zucker bavenop!

Güstern nu lees ik in Detlef Kolze sien „Blick op de Welt“ in de Bremer Narichten
wat vun „Tittenkinner“.  Dat Woort heff ik noch nie nich höört, un so heff ik mi all de „Titten“ in mien Bökerschapp mal ’n beten wat nauer ankeken. (Ik heff nich kumplett ziteert!)

Der Sprachbrockhaus vun 1961: Titte, niederdt. Zitze;
            Tittenwief, niederdt. Roggenmuhme (ok en intressant Saak)
Duden 1996: Titte -n, derb für weibliche Brust
Sass 2016: Titt -en, Zitze; Tittkind, Säugling
Sass online: Titt, Brust, Brustwarze, Euter, Gesäuge, Mutterbrust, Zitze
            Verben un veel tohoopsett Nomen
Hochdeutsch-plattdeutsches Wörterbuch vun W. Lindow 1997: Titt, -n, Zitze, Euter, Frauenbrust; den Titt geven, säugen; tohoopsett Nomen
Plattdeutsch-hochdeutsches Wörterbuch vun R. Hermann-Winter 2003: Titt, 1 Zitze, Brustwarze, 2 Gummilutscher für ein Kleinkind, tohoopsett Nomen;
            etwas, was sehr gut schmeckt, ‚smeckt as Titt‘
jemand, der immer zu Hause bleibt, ‚is von Murrern ehr Titt nich wech wääst‘
un twee feine Riemels:      
           
            Fritz, Franz, Friedrich, warum büst du so niedrig?
            Mien Mudding hett mi keen Tidding geven, darüm bün’k so niedrig bleven.

            So bi lütten, secht Fru Schütten, kricht mien Döchting uk al Titten.


Dat Lütte smeckt dat ok as Zucker op Titt!

Dat Woort „Titten“ weer eenst ja woll heel begäng un harr nix nich vun ‚unanstännig‘.

Nu toletzt bi Herman-Winter noch de „Tittelatur“: „Scherzhaft für starke Frauenbrust, volksetymologische Umdeutung von hd. Titulatur, mit Bezug auf Titt“.

Schull woll vörnehm klungen hebben?


Och nö, in so'n Utsnitt noch 'n Serviett?

Dat Woort aver mutt ik al mal höört hebben, denn as ik dat lees, dee sik in mien Bregen opstunns en Billerschuuflaad op. So üm un bi 1955 mutt dat ween hebben.
Uns Wittneihersche seet mit uns an’n Middagsdisch un steek sik en Eck vun dat grote witte Munddook in ehren Halsutsnitt. Dat woog nu as so’n Segel över ehr Tittelatur hen.

Dor kunnen de Fruenslüüd ut mien Familje nich gegen an.
Un denn de Naverschen ut de Wahnblöck gegenöver, de namiddaags ‚ut’t Fenster keken‘.
De Böst (Kunn ik hier ok Titten seggen?) över de verslungen Arms op en Sofaküssen op de Fensterbank keken se rut un snacken vun baven na ünnen, vun links na rechts mit de annern Fruens. So passen se ok alltohoop ehr Kinner op, de op de Straat togang weren.


En poor Blomen maakt den Utsnitt to'n Dekolleté!

En wunnerschöön Bild  vun Thora Thyselius kümmt mi jüst ok noch in’n Sinn.
Ehr „Tant’ van’t Siel“ hett en Tittküssen. Root un gröön, Backbord un Stüerbord, en Andenken an ehren lang verstorven Mann, en Kaptein. Mit dat Küssen, „dor warmt se ehr ool Hart mit“.

Wo kann’t angahn, dat dat ole Woort „Titten“ nu sogor bi männicheen Plattsnacker en Bismack hett?

Oder anners fraagt: „Wat hett de „Titten“ groff maakt?


21.1.2025

 


na baven