Ik Dööspaddel

vun Heinz Tiekötter


Wokeen in sien Jugend nicht root is, de hett keen Hart. Wenn een oller ward, ännert sik dat schon mol. Junge Lüüd wüllt de Welt verännern, wüllt dat no vörn bringen, wat se för 'n gerechte Sook hollt, wüllt solidarisch strieden för 'ne bedere Welt un wüllt delen. Delen wüllt Minschen sünnerlich denn, wenn dor wat bi rutsprüngt. Ik weer mit twintig Johren keen Stück anners. Ik heff in Hoben arbeit un oftens mol dree Schichten no'n anner mookt, un mi hett argert, dat mien Boos n'groden Wogen un en noch grötteret Huus harr un ik för em arbeiten müss. Un he harr mi jo nich alleen, he harr söbentig Lüüd beschäftigt, de för em ünnerwegens weern. Ik heff dacht, dat dat ungerecht weer; he harr mehr afgeben müsst. Ik drööm, dat ik jichtenwann för mi alleen arbeiten wöör. Denn bruuk ich nich to delen. Ik wüss ober nich, op welk Ort ik dat anstellen sull. So weer to de Tiet mien dösig Weltbild.

Ik weer mit twintig en richtigen Dööspaddel. Man anners as de Krawallmokers hüütigendags bün ik mit mien Mackers ober nich op de Stroot lopen un hefft Schieven tweismeten. Wi weern sotoseggen binnerlich untofreden. Loterhen, as ik denn mien egen Chef weer, heff ik dat anners sehn. Ik heff dat anfangs seggt: Wokeen in sien junge Johrn nich root is ...

Mit twintig weer de SPD de Partei för mi. Ik heff dacht, dor geheur ik hen. Ik heff ok de Kommunisten nich veracht. Vun de harr'n wie vele in Hoben. Doch de sünd denn bald verboden worrn. To de Tiet kunn een nichmol Breefdräger warrn, wenn he för de Linken snackt hett. De Öberwachers weern öberall ünnerwegens. Dat harrn de Amis so bestümmt un wi hebbt mookt, wat de uns seggt hebbt. Dorbi geev dat noch gorkeen NSA. — Bi vele vun mien ölleren Kollegen weer dat gängige Ansicht, dat de Politik vun de Rechten uns schoden däe. Se weern noch nich lang ut den Krieg un de Gefangenschop trüch un wiesen de Schuld an jemmer gruenvulle Beleevnisse dorför de Nationolen un de Konservativen to. Dorüm harrn domols de Sozis ehre grote Tiet. Also heff ik mi ok bi de SPD anmeldt.

In jedet Quartool sünd de jungen Sozioldemokroten in de Parteizentrool an Bessenbinnerhoff inlood worrn. Dor hett de Hamborger Parteivörsittene jem willkomen heten. Dat weer in de domolige Tiet Oswald Paulig. Ik wüss vun nix wat af. Ik heff nich wusst, dat Paulig ok de Böberste vun den GEG un vun de Hannelssellschap "Produktion" weer, dat he in vele Opsichsroten vun Versekerungen un Sporkassen wat to seggen un to kontrollieren harr. Ik heff dacht, he is in de SPD, wieldat he solidarisch mit miene Arbeiterklass is un mi hölpen wull, mien Leben to verbedern. Dat he 'n rieken Mann weer, heff ik nich wusst.

An den Dag also, as de Neen dat erste Mol in dat Kurt-Schumacher-Huus inlood weern, hett Oswald Paulig uns begrööt. He weer an düssen Dag fix verkeult un kunn blots ganz heesch snacken un hett sik teemlich kott foot. No de Begröten mit'n Handslag för uns nee Genossen heff ik em froogt, wat ik em noher 'n Stück wat mitnehmen or bi em to Huus vörbifohren sall. Denn mutt he mit siene Verkeulung nich in de Strotenbohn sitten. Wenn ik so trüch dink, gläuv ik, ik wull em villicht ok wiesen, dat ik all 'n Auto harr. Jedenfalls, he hett mi ankeeken, as wenn ik een an de Marmel harr. Doch he hett sik immerhen mit'n Smustern för miene Fründlichkeit bedankt.

As wi tosomen rutgüngen, stunn buten vör de Döör en swatten Mercedes. De Fohrer sprüng rut, as he mien neen Genossen Paulig wohr worr'n is, hett de Döör ophollen, un denn sünd beide affohrt.

Weest du nu, worüm ik gleuv, dat ik mit twintig Johrn 'n groten Dööspaddel weer? Nu swieg ober still doröber un loot de jungen Lüüd man sülmst rutfinnen, wo de Hoos langlöppt.


Hamborg-Fotos: Katja Renfert
15.7.2018


na baven