Supen as'n Pommer

vun Günter Weber


Ja, enen Pomms is mien Grootvader ja weest. Ja, un so enen richtigen. Arbeitsam un stur. Wohl aver ganz beläsen, insbesonner vunne Landwirtschaft. Ja, un en gaude Kählspäuler hörte ok ümmer dorbi.

Nee, nich dat se in'n Alldag besopen wiern. De "lütten Griesen" orrer "Brunen" hörten irgendwie immer in't Schapp. Uns Oma hett direkt na den Krieg un dat Rutschmieten ut Pommern in dat lütte Dörp in Vörpommern ümmer Wien ansett. Drei 20-Liter-Ballons stunnen op denn Disch vör dat Kökenfinster.


Foto Günter Weber

Links neven de Dör dat lütt Finster is dat Kökenfinster weest. Ik heff dat so inne Johre 1976 orrer 1977 fotografiert. So meist 30 Johr läter.

De ierste Ballon is mit Kirschen ansett worren. Denn tweiten heff ik ümmer bi Queekenpüker (Gärtner) Wilhelm Stark mit rode Hannisbeer (wo sei ok Äpenbeer tau seggt hebben) vull maakt. Möt ik 50 Pund plücken, denn kreeg ik 10 Pund för nix. Unse Religionslehrerin wohnte bi den Queekenpüker. Sei speelte aovends jümmer Geige. Över Dag kümmerte sich Fräulein Hogenfeld nich bloots üm de Beibel un dat Gesangbook, nee, sei hett ok alles van den Bohnenschieter Stark verköfft. Da kreeg keinein ok bloots ein Gram tau väl. So giezig wier de "ach so fromm Fruu". Vörrig Joahr heff ik noch bi den Graffstein vun ehr stohn on so dacht, in wat för enen Deel vun Himmel sall sei nu well sitten?

De drütt Ballon bleev för de Schlehen. De möten aver ierst Frost kreegen hemm.

Mien Grootvader harr en groot Glas. So 0,3 Liter. Oavens göt hei sich dat half vull. Äwer ümmer ierst so af Oktober. Hei hett vun den Wien ok en paar Buddels bet nächst Joahr Mai hatt. Wi Bengels hebben ok so mennigeen Schluck inne Kieskuhl bi dat "Eierbroten" afkreggen. Wenn ok nich ganz legal.

So af November sünd bi uns inne Koek Zuckerwördel dämft worren, üm ut den Saft Sirup tau koken. De kokten Zuckerbieten sünd awer ok tau Schnaps maakt worrn.


Karl Weber. Foto Günter Weber

Spezialist daför wier unsern Oberschweizer Karl Werner. Holpen hett emm ümmer der "Schweinemajor" Karl Wischnewski. Dat Brenngerät heff ik ni nich sehn. Dat wast en groot Geheimnis. In de Tied trock af un to so snaaksche Rük över denn Hoff. Vun Karl Werner d Jungs stünnen "mal so" op denn Weg nach Burow un de anner Siet na Golchen. Hüüt weit ik ja, warüm sei da stunnenlang stohn hebben. —
De beiden maakten da sogar Likör van. So af un to kämen Mannen mit so enen EMW. Opa meente ümmer, de wieren von den Toll. Damals kunn ik mi da nix ünner vörstellen. Hüt weit ik, dat sei de "beiden Karls" vör poor Johr na Niebrannenborg bröcht harrn, as sei de betrappt harrn.

Wenn sei Schnaps brennt hemm, denn kunnt ik dat bi mien Grootmudder tau weiten kriegen. Wat hett de schandaalt! Sei brochten mienen Grootvader in uns lütte Stuuv. Een höll denn Kopp, de anner de Been. Hei wier so stief, de böögte nich mal dörch.

Dat hei sich inne Bux maakt hett, dat heff ik nie nich beleevt. Ik glöv, denn haar dat woll Schacht gäben. En dicken Knüppel hett uns Oma ümmer achter de Dör stohn hatt. — Nächsten Morgen arbeit hei so, as wenn man nix west ist.

Oma schimpfte immer veel länger, wenn Opa sik richtig enen faten hett.

Beginn van de föftiger Johr wier dat op enen Schlag allens ut. Ik fuhr elkeen Dag na Ollentreptow op de Polytechnische Oberschaul. So alle drei Maanden musst ik ut de einzige Apthek enen Liter 92% Sprit mitbringen. Mit warm Water un Kunsthonnig hett uns Oma denn da veer Liter "So Art Bärenfang" vun maakt. Ok denn Schnaps hebben wi kostet. En lütt Taschenbuddel hett denn Weg Samstag op denn Danz na Breest, Daberkow, Golchen, Weltzin, Köln un Olentreptow ümmer funnen. Twee Schluck von denn över 40%igen, un ik danzte allens.

Ach ja, wier dat ein fein Tied!


13.3.2016


na baven