Sie tanzte nur einen Sommer

vun Günter Weber

Ja, de Karkhoff in Golchen bi Ollentreptow! Ik heff dor so mien besünner Beläben mit hatt. Noch hüüt, mit meist tachtig Johr, denk ich an de Tied trüch. Schön besinnliche, awer ok grugelige Erinnern kamen in de Rückschau vör.

Teihn Johr, bi Wind un Wärer. Morgens hen un na den Middag trüch. In de Tied, wo dat noch de Lebensmiddelkoorten gäv, Friedagsnameddag hen na Slachter Fanter ut Ollentreptow. De verköffte dat Fleisch för de Fleischkoorten in Golchen. Wi slachten ja ok en Schwien un kregen man bloots Fleischmarken vun Juni bet Oktober. De Tied is vun Börgermeister Teschke fastleggt worrn — je nadem, wo groot de Söög west is, de wi slacht hemm, un wat för en Stück hei sik sülben in'ne Tasch steckt hett.

Kark vun Golchen

För mi wier Friedagnameddag in disse Tied en Fierdag. Ik knabberte mi vun de Fleischmarken jeden Friedag een lecker Würstchen af. Dat wiern 100 Gramm. Manchmal schenkte mi Slachtermeister Fanter ok twee Würstchen. Nee, de heff ik doch nich mit na Klempenow nahmen! Op mien oolt „Miele“-Fohrrad bi de ool Fru Ramien — de wier den ganzen Dag in'ne Gastweertschap — een Brause för 20 Pennig köfft. Den lütten Schleichweg keem direktemang achter de kaputte Friedhofsmuur rut. Dat Graff vun mien Mudder lütt bäten harkt un denn in alle Roh op de Bank mien Würstchen eten. Natürlich mit de Brause vun Ramien. In'ne Wintermaanden maakte ik dat nich. Wi harrn slacht un keen Fleischmarken.Ik bün ok denn na de Schaul in Ollentreptow gohn. Ene schöne Tied.

Nich dat dat later nich ok schön wier. Dat wier anners. Wo ik iergistern noch de Braus köfft heff, da güng ik nu later bi Ramiens danzen un in't Kino. Ik bün ok nich miehr vun achtern op den Karkhoff gohn... Nee, nee, vör den ganzen Sandweg de ganz Karkhoffsmuur längs. Trüch na Klempenow in düüsterste Nacht. Kein Licht an mien Miele-Fohrrad över den Sandweg an Rohrsoll vörbi.

Enen „Sensationsfilm“ wiesten se in'n Danzsaal vun Ramin in Golchen. „Sie tanzte nur einen Sommer." Af tachtein Johr ierst taulaten! Ik wier die tachtein ok noch nicht. De Deern, mit de ik en Afspraak harr, keem nich na binnen. Sei wier ok keen tachtein, aver sei wier bekannt. — Hüüt lachen de Kinner över so wat.

De Karkhoffsmuur un de Ingang na den Karkhoff

Dat Kinostück wier ut. Ik mööt man op Klempenow an. In finsterste Nacht an de lange Karkhoffsmuur längs. De Maand keem achter de Wulken rut un hett mi de dollsten Gestalten op den Golchener Karkhoff seihn laten. Dorto heff ik ok noch Stimmen snacken, swiestern hürt... Täve Schur wier dormols en ganzen fixen Radrennfohrer. So gau as ik den Avend vun Golchen över den Sandweg an'ne Karkhoffsmuur na Klempenow raast bün, so gau is de wohrschienlich nienich strampelt.

Ik bün nie mehr nachts an'ne Karkhoffsmuur in Golchen längs kamen.

Tollensedaal. Bild Günter Weber