Seemannsgarn:
Pingpong in Rijeka

vun Günter Sohnemann

Afmustern?

Dat güng vun Indonesien nu Richt Heimaat, Richt Europa, un ik föhl mi miteens utslapen un kloor. Ganz düüdlich stunn dor de Gedanke "Will ik nocheens so'n Reis mitmaken?" As vun sülvst anter allens in mi ganz geruhig: "Nee, dat schaffst du nich nochmaal."

Ik heff afhüürt.

To See fohrn wull ik avers wiederhen, dat weer mien Plaan. Avers nich mehr op so'n Arbeitsschipp as de Darmstadt. Blangenbi weer dor noch mien Deern, de in Hamborg tööv. Ok mit ehr müss ik snacken. Wat schull warrn?

Dat mien Plaan nich klappen wöör, wüss ik noch nich; man düt schull dat Enn vun mien Levensdroom "To See fohren" ween. Mien Leven wöör nu ahn Ophollen sien egen Weg nehmen.

Suezkanaal, Ägypten

Pingpong in Rijeka

Vun Aden in'n Jemen, 'neem wi Drievstoff bunkern dään, güng dat dör't Rode Meer un den Suezkanaal in't Middelmeer un Richt Adria, also dat dormalen Jugoslawien.

In Rijeka woor bloots een Ladung Kautschuk utlaadt. Man dorbi geev dat en kuriosen, avers glimpflich verlopen Unfall.

Ut dat eerste Deck in de Luuk 4 woorn de Kautschukballen ruthaalt. De Luuk weer al meist lerrig, as miteens ut de Hieve vun'e Laadbrook en Stahlstropp rieten dä. — De Brook weer to vullpackt, nu pultern düsse veerkantigen Kautschukballen trüch in den Laadruum — bleven dor avers nich — elastisch as se weern, hüppen se as verdull in'n Laadruum hen un her as Pingpongbäll — un wupps!, dree vun jüm schaffen dat sogor wedder rut ut de Luuk op Deck. Klingt lustig, avers de veerkantigen Dinger jumpen in de unberechenborsten Richten, dat kunnst nich so afsehn as bi runde Bäll; un nu weer dat gefährlich, denn swoor noog weern de Packen ja.

So geev dat Schriegen un Wohrschugen noog an Deck, dat hett wiss wat Slimmers afböögt. Bloots de Havenarbeiters, de in de Luuk togangen weern, jumpen üm ehr Leven, düsse dicken Geschosse vun Kautschuk ut'n Weg to kamen. As dör'n Wunner keem nüms to Schaden, un na'n lütten Stoot to'n Döraten kunnen wi ok doröver lachen.

Wieder güng't Richt Hamborg, bloots för en poor Stünnen müssen wi noch na Genua. Toeerst güng dat dör de Straat vun Messina, denn rop na Noorn na düssen groten Haven.

De "Madonnina" (lütt Madonna) in Messina; de Sprook
sprickt de vörbifohren Scheep en Segen to

Dat gifft Öörd, dor dach ik: Hier muttst nochmaal mit mehr Tied hen trüchkamen. — So en Steed weer Genua.