Seemannsgarn: vun Günter Sohnemann Mien Inladen bi de Familie vun uns Wäscher Lee in Djakarta weer en Betövern vun Anfang an, de Fohrt, dat Avendeten un de nächtliche Besöök... Lee Onkel un Tante möken mi den neegsten Dag wohrhaft unvergesslich. Dat Fröhstück füng wunnerlicherwies mit en Glas Water an; dorna geev dat wedder Ries un Frücht, un mit en Glas Jasmintee güng de Mahltied toenn. Ik föhl mi jümmers noch hungrig; an Bord harr dat Fröhstück mehr Substanz. Okay, sä ik mi, ik bün hier Gast un dat is hier nu mal so. Lee sien Onkel kunn en beten Ingelsch un sogor Düütsch snacken. Ok he weer mal as Wäscher för de Hapag fohrt un harr liek as sien Neffe Lee in Hamborg-Eppendorf wahnt, in de Straat "Im Winkel". Jichenswenn harr he heiraadt un weer in Indonesien bi sien Swiegeröllern in de ehr Bambusmatten-Business instegen. Produkschoon un Hannel smeten anschienend orrig wat af. Swiegervadder un -moder harrn ja gistern Avend mit an'n Disch seten; se wahnen mit in't Huus, sotoseggen op't Olendeel. Bi'n Rundgang dör den groten Goorn weer mi en Dieselaggregat opfulln, dat in en Schuppen beten afsiets vör sik hen brummel. Mit den Stroom bedreven se ehr Köhlschapp un den groten Propeller, orr beter Ventilater an de Deek in'e Wahnstuuv. Op mien fraagwiesen Blick sä Lee sien Onkel meist as'n Entschülligen: "Neegst Johr schall uns Dörp Ansluss an't Elektrisch kriegen!" Denn bee he uns, wi schulln op en korten Utfloog mitkamen, den se al wat länger plaant harrn. Mit sienen VW-Bus, en echten "Bulli", vull bet op den letzten Platz, fohrn wi över Land. Nu kunn ik bi Dag sehn, wo de Feller mit Ries anplant weern, ok Bananenplantagen un överall, woneem wi henkemen, ok Plantagen mit Kokospalmen. Op en moie Asphaltstraat güng dat wied in't Landbinnere, vörbi an Rikschas, Radfohrern, Footgängern un Fohrwarken, de vun lütte Peer trocken woorn. Weer veel los op de Straat. Wi fohrn dör Dörpen, 'neem de Hütten dichtbi an de Straat buut weern, jümmers wedder ünnerbraken vun Bambushaine mit armdicke orr noch dickere Stämm mit ehr typischen Knütten un Verdickungen un ehr lanzenföörmig Bläder. Buschwark un lüttere Bööm weern ok in de Kultuurlandschap streit. Vun Uurwoold keen Spoor. In den Bus woor dat orrig warm. En Bulli, knallvull, in de Tropen to Regentied! Avers mien Lieden harr en Enn, wi weern an't Teel. En lütt
Dörp mit en poor Hüüs op Pahlen, en typisch indoneesche
Huusfoorm. Hier bestell Lees Onkel för jedeen, de in'n Bus seten harr, je een Peerd. Düt Dörp weer en Utfloogsteel för de Städters ut Djakarta. In en Stück Restuurwoold weer en Rundweg to'n Rieden anleggt. De Peer, dat weern de lütten Deerten, de ok de Wagens op de Straat trocken harrn. To Anfang güng mi dat ja ganz good op düsse lütten Peer. Rieden seggt mi to. Man bald kunn ik jeden Knaken in't Liev spören, de Gangaart vun düsse Peer möök mi twei. Bloots in'n Galopp kunn ik dat uthollen. Grote Bööm geev dat in düssen Uurwoold nich to sehn. Wi reden twoors ünner en Bläderdack vun lüttere Bööm un ok dör schuumige gurgeln Uurwooldbeken. Avers ik weer froh, as wi na villicht eenunhalv Stünnen wedder an'n Startpunkt ankemen. Ik harr dat Geföhl, ik harr den "Rittter vun de trurige Gestalt" afgeven. De mehrsten annern harrn dat genaten ik verstunn keen Chineesch, avers de fröhlichen Gesichter sään dat. Villicht lachen se aver ok över mi. Op goodmödige Aart. Hier an'n Riedstall geev dat avers ok en Stratenköök, un wi kregen all un een leckere Fleeschstückchen in Currysooß mit Ries serveert op en Bananenblatt. Wi hebbt den leckern Kraam mit de Fingers eten. Na dat Beleevnis mit den Hund heff ik mi bi't Eten vörstellt, dat dat Fleesch op mien Bananenblatt liekso good mien Utried-Peerd ween kunn. Un so ganz leed wöör mi dat denn nich doon. Nee, Seemannsgarn. Dat Fleesch weer Hohn, nich Peerd.
27.7.2022 |