Dat Schipp ohne Noom

vun Heinz Tiekötter


Uns Sommerferien 1965 stunnen vör de Döör. Mien Fründ Holger un ik weern dorbi, unsen Piroten uttorüsten. En Pirot is'n Jull vun eben 4 m. Längde. Wi wulln op de Ostsee schippern un denn in de Schlie seilen. Wi legen in Wedel un weern dorbi, all den notwennigen Klöterkroom an Bord to verstauen. Dree Boxen wieder weern twee Lüüd — wohrschienlich Vadder un Söhn — jüst bi desülbige Arbeit. Se weern ok an utrüsten un harrn 'ne C-Jull.

Wi kemen in't Snacken un frogten jem, wo dat hen gohn sull? De Vadder anter, dat se öber de Ostsee in de Schlie rin schippern wulln. Jüst so as wi. So hebbt wi Gerd un Manfred kennenliernt. Se weern Vadder un Söhn. Wi wünschen uns gegensiedig 'n gode Reis. Twee Doog loter drepen wi de beiden in'n olen Hoben vun Brunsbüttel. Bi'n Buddl Beer un Suuswoter för den Jung weern wi uns enig; wi wull'n tosomen öber de Ostsee. Gerd, de Vadder, weer so an de 35 Johr oolt un dormit tein Johr oller as wi. Manfred, sien Jung, weer fofftein. De beiden weern nette Lüüd.


Vör de Slüsen vun Brunsbüttel

Freuh an neegsten Morgen sull dat dörch de groote Slüüs vun Brunsbüttel gohn. Sommerdags stoht dor Barg Lüüd un froogt de Kümo-Schippers, wat se sik nich achtern anhangen köönt. Op de Ort wulln se dörch den Kanool komen. Seilen dröffst du in Kanool nich un ok mit'n Butenborder fallt di vun dat Geratter bald de Ohren af. Sik schlepen loten is de ideole Weg, üm no de Oostsee to komen. Ik harr in miene Hobentied mit Kümoschippers to doon un wuss genau, woans ik jem ansnacken müss. Roop du mol "Herr Kapitän" to so'n Ammerkacker ut de Lühe; keen Oos kiekt hooch. He weet gornich, dat he meent is. Schree "Schipper" un he dreiht sik no di üm un will weten, wat du vun em wullt. En Tallymann is för'n Schipper en heel wichtige Person. Wenn de Tallymann sik vertell, fehl den Schipper Lodung bi'n Löschen. As ik een vun de Schipper vertell, dat ik Tallymann bün, hett he uns glieks inlood, dat wi uns bi em achtern an den Kümo anhangt. Gerd geev siene Lien as eerste röber un nehm uns op'n Hoken. Denn güng dat ut de Schlüüs rut un wi tuckerten sinnig dörch den hunnert Kilometer langen Kanool. Wat mookt Schippern doch för'n Spooß.

Mi full op, dat Gerd sien Schipp achtern keen Nomen harr un ok de Vereen fehl. Op miene Froog vertellten de beiden, dat se mit de Restaurierung vun jemmer Schipp grod fardig worrn weer un se harrn sik noch keen Nomen utdacht. Se weern noch an öberleggen un wulln dat op düsse Reis klormoken.


Avendstimmung op'n Kanol

To'n Schutz vun de Böschung droffst du in Nord-Ostsee-Kanol nich mehr as twolf Kilometer in de Stünn fohrn un so kemen wi an eersten Dag üm de Meddagstiet in Rendsborg an. Dor wull de Kümoschipper sik mit tollfreen Proviant bi den Schippshändler Zerssen utrüsten. För so internationole Seefohrer weer Proviant stüüerfree. Wi tellten uns mit dorto, ok wenn uns Boot grood veer Meter lang weern. So geev dat Bodder, Zigaretten un Kööm förn Appel un 'n Ei. Gerd, mien Macker Holger un ik güngen inkeupen un Manfred müss op de beiden Schepen oppassen un dorop achten, dat se bi all den Schwell in'n Kanol keen Schrammen vun de Kaimuer kregen.

Manfred hett sik op sien Boot sett, so dat he mit de Feut unsen Piroten afhollen kunn. Un as grod mol wedder en vörbifohrendet Schipp grote Wellen smieten dä, hett he sik mit jeden Foot op een vun de Jullen stellt un sik an de Wanten klammert, üm se uteneen to hollen. Un denn is dat passiert: So'n Riesenpott mookt eerst bannig veel Wellen un denn veel Soog. All de Fohrtügen reten an jemmer Lienen hen un her, as wulln se den Ozeanriesen achteran. Uns Manfred müss twüschen de Bööt 'n gewaltigen Spagoot moken. Dat hett em ober nix nützt. Jüst as wi vun Inkeupen trüchkemen, full he in't Woter un nehm 'n ornlichen Sluck ut den Kanol. Klöternatt seet de Jung dor, hoost un spei sik de Seel ut'n Liev. Dat Woter in'n Kanol is doch veel to schietig to'n Drinken.

Mit'n halbe Buddel Rum hebbt wi Manfred sien Binnenleben desinfiziert. Dorvun kreeg he nu 'n mächtigen Sluckop, de em düchtig dörchschüttel. Dat weern bestimmt 7,4 op de Richter-Skala, un dat Beben nehm keen Enn.

Un düsse Sluckop geev denn de Jull ehrn nee'n Nomen: Wi hebbt dat Schipp "Hick" döfft — un noch op düsse Reis is dat achtern anmoolt worrn.

Vadder un Söhn hebbt mit "Hick" vele scheune Reisen mookt un wi hebbt uns noch oftens op de Elv or de Ostsee dropen. Jedetmol hebbt wi lacht, wenn wi op den Grund vun düssen Nomen to snacken kemen.


9.8.2022

 


na baven