Wenn dat Fietje Wilhelm Raiffeisen wüss...

vun Berthold Cordes

Dat ut en Backhuus för en Brotvereen mal en Stadion för en Footballvereen ward, dat hett sik seker ok Fietje Wilhelm Raiffeisen nich dinken kunnt.

F.W. Raiffeisen (1818-1888)

Doch vun vörn: Fietje Wilhelm Raiffeisen weer Börgermeister vun Weyerbusch in'n Westerwald. De Winter 1848/49 worr för em to en grote Opgaav. Anners as vundaag weer de Dörchschnittstempratuur in ganz Europa op'n Slag daalgahn. De Grund weern grote Vulkaanutbröök in'n Pazifik un in Indonesien, de so veel Asch un Ruß in de Atmosphäär puußen dään, dat sik de üm de hele Welt verdeel un dat Sünnlicht wegfilter. De Minschen wüssen dor natüürlich nix vun, se lieden bloots ünner de Folgen. Un wieldat se de Uursaak nich kennen dään, harrn se Bang, dat dat nu jümmer so blieven kunn.

Dörch disse Ännerung vun dat Klima keem dat to grote Minnerbüten bi't Koorn, un wiel ok de Kortüffeloornt dörch Kruutfuul bannig slecht utfüll, stegen de Priesen för Nohrmiddel reedig in de Hööchd.

Raiffeisen stell bi de Regeren den Andrag, Brotkoorn to levern, üm de grote Noot to pööschen. He dörf dat aver blots afgeven, wenn dat foorts betahlt worr; aver dat kunnen de mehrsten Bewahner nich. Dorüm hannel Raiffeisen egenmächtig un geev de Nohren gegen Schuldschien af. He grünn en Hülpsvereen, den he "Brotvereen" nömde. He kreeg dat trecht, dat Lüüd, de dat en beten beter güng, lüttje Bedrääg Geld in de Vereenskass inbetahlen. Dormit kunn opletzt dat Gemeendebackhuus boot un Saatkortüffeln köfft warrn. Dörch sien Spood hett he dormit vele arme Minschen holpen.

"Een för all, un all för een!" Dat weer vun dor an sien Gedanken. Wichtig weer em, dat elkeen för den annern Verantwoorden övernimmt. Hülp geven, üm sik sülms hülpen to köönen, dat stünn bi em vörnan. Un wiel Raiffeisen vun Huus ut en övertüügte Christ weer, betoon he utdrücklich christliche Nächstenleev un sehg ok jümmer en ehrenamtlich Doon. In Vördergrund stünn aver jümmer ok de demokraatsch Gedanken: mitbestimmen un mitverantwoorden, nich afhängig dorvon, in welken Ümfang een sik bedeeligt hett, jeedeen hett een Stimm.

De Peerkoppgevel an de Buernhüüs woor to dat Symbool vun de Raiffeisen-Genossenschop
un wiest dormit op de ländlich-buernhaftigen Wötteln

Denkmal för Raifffeisen in Neuwied. Foto Tohma/Wikimedia Commons

In dissen Tosamenhang sünd noch twee Naams to nömen: Hermann Schulze-Delitzsch un Wilhelm Haas. Mit ehr Hülp worr de Genossenschopsgedank weltwiet to en Spoodgeschicht. Vundaag gifft dat to'n Biespeel landschopliche Genossenschopen, Kreditgenossenschopen (Banken), Wohnbaugenossenschopen, Konsumgenossen-schopen, Handwarksgenossenschopen un veles mehr. Ja, sogor Krankenhüüs un Scholen gifft dat as Genossenschop! Wenn ok dat Ehrenamt faken in den Achtergrund rückt is, so is de Karngedank doch bleven: Een för all, un all för Een!

F.W. Raiffeisen hett ok över de Genossenschopsgründung rut noch veel Godes daan un warkt. Hüüt gellt he as wichtige Soschaalreformer. Doch wat dä Raiffeisen to en Footballstadion för den FC St. Pauli seggen? De FC St. Pauli is nämlich ok en Genossenschop. Noot an de Siet bringen, dorvun kann een bi 16.000 Genossen mit 20 Millionen Euro woll kuum snacken, or doch? Eendoon, wi weet dat nich, aver dat genossenschoplich Prinzip schient ok dorför ganz goot to funkschoneeren.