Vun den Physikünnericht un den Swiensmesshupen

vun Günter Weber

Den Physikunnerricht mag keeneen vun de jungen Lüüd. De Physikunnericht is minner "effektiv". Ja, dat heff ik lääst. Ik kann dat so nich seggen. Ik heff Chemie un ok Physik jümmers giern hat .Wi harren en Schoolmeester, de hett Diebig heiten. He harr man bloß een Arm.
Hei versökte uns bitaubringen, woans alles so funktschoniert in'e Natuur un bi de "Materie".

Hei rackerte bi't Experimenteern. Un glieks schreev hei alles jümmers up. Alles mit de linke Hand. Rechts harr hei man bloot so en Ding ut Ledder. — Un denn kregen wi ok wat to reken. Dor kunnst in de Physikstunnen wat liernen.

Bild: Learn-Line NRW

Wi weeren so veerteihn, föfteihn Johr. Neven mi seet Dieter. Hei keem van den Knirckbarg över Ludwigshöhe in'e Schaul.
An den Ortsingang weer ümmer en olle Fru in den Goorn an't Racken. Dieter harr schon in einswech vertellt: "Die Alte regt sich ümmer up, wenn wi nich gröten." Üm se tau triezen, däden wi dat nu ja extra nich.

As ik al sää, wi weeren bi de Physik. Dat bullert dat an de Dör. De Döör geiht up. "Ach du leve Heiland," seggt Dieter. "Hüüt morgen, an den Staketentuhn vun de Fruu, heff ik en loslaten. Dat hett sei hürt."
Dor leggt se schon los. So richtich up Ostpreußisch, ik vergeet dat ni nich. "Ich heiße Fuchs, bin da im ersten Haus aus Richtung Ludwigshöhe zuhause."
Uns Schoolmeester: "Was kann ich für Sie tun, Frau Fuchs ?" "Ich mecht mir beschweren!" Min Maat Dieter rutscht in de Schaulbank jümmer deiper. Die Alte kiekt so rüm un wiest up Dieter. "Da sitzt er ja , Herr Lehrer, der kommt jeden Tag bei mir vorbei, mal jrüßt er mir, mal nich. Heut Morjen aber hat er das Faß volljemacht. Da hat der Bengel mir was jefurzt. Dariber mecht ich mir beschweren." "Seien sie versichert," meint uns Schoolmeester, " ich werde mich darum kümmern." "Juten Tach," seegt de ool Fruu, un denn ging se wech . "Dieter..." meinte uns Physiklehrer, "wenn das so ist, und bei dir zweifle ich keinen Augenblick daran, dann ist eine Stunde nachsitzen angebracht."

Dat weer in de letzt Stunn Unnericht an den Dag. Nu wi alle ruut ut de Klass. Dieter müßt ja dorblieven. Dat Spill müßt bekeken warrn. Wat sall ik seggen: Tauierst keem Dieter ut dat Finster un af up den Hof vun Buur Martens.
Dor kümmt ok furtsen unsen Schoolmeester ut dat Finster. Af in Richtung Martens Hoff achter Dieter ran. Denn Herr Diebig wast ganz schöön flott domaals.
Paul Martens weer an't Swienstall utmessen.

Messhupen. Bild: Global/Picture

Beid, Dieter un Herr Diebig, rönnten jümmer üm den Meeshupen rüm. Binah harr de Schoolmeester Dieter ja kregen. Doch Paul Martens harr dat seihn. Hei lööt Dieter vörbi an de Swienstalldöör. As nu denn Schoolmeester Diebig an de Dör vörbi keem, dor keem dor so 'ne Gawel vull so richtigen, natten Swiensmees den Schoolmeester up de Bost. Natürlich hett sich Paul bi den Liehrer "entschuldigt". Vandag seih ik den armen Diebig noch an de Stalldör stahn. Ik glööv, en poor Daag weer hei nich in de Schaul.

Dieter sien Vader weer Hauptmann in'n Krieg. Hei weer bannig streng. Ok swoor verletzt weer hei ut den Krieg trüüchkamen. Jümmer harr hei Weihdach un kunn dormit nu wohrhaftig nich upkratzt un vergnäugt sien.
Hei schall aver doch lacht hebben, as anner Lüüd em dat mit Dieter und Herrn Martens sienen Hoff vertellt hebbt.

Na de Ferien is Dieter ok op een anner Schaul kamen. Wenn ik na Vörpommern föhr, dann seihn wi uns noch so af un an. Hei weer in ne DDR "Milerationingenieur". Wat dat is weit ik hüüt noch nich. Ik finn tominnst: En dolles Wort, un villicht hett dat wat mit Physik to daun?