Een nich so ganz normale Levensloop vun en Huus

vun Rudi Witzke

Zingst üm 1700, bewahnt siet Uurtieden

Schaulhuus up de Sunsche Wisch 1923.
Mien Öllern hebbt na den gräsigen Krieg 14/18 un Inflatschoon en Tohuus.

Rudi Witzke, born in dat Schaulhuus.
Nu is Sommer 1932.

Plaan: Renatureerung vun'n Oostzingst

Koort will ik Di maal mien Tohuus in'n Oosten vun'n Zingst in Vörpommern wiesen. Ganz fröher weer dat maal en Insel in de Oostsee, de denn dörch wannern Sand mit den Darß tosamenwuss. Dat Land leeg meist ünner N.N. Normaalhöchte. En komplizeerte Waderafleitung dörch lütte un wat gröttere Kanäle — wi sään Rie-Gravens dortau — un Pumpen, de iergistern vun Windturbinen, denn mit Dieselmotoren andreven wörrn, hörte dortau. De Pumpen pumpten dat Wader vun de Sunschen Wischen in den Bodden. Dat weer un bleev aver för de Buurn en mager Plaugland. Up Weiden un Wischen wuss suur Gras för Schaap un Rinner. De Stalldünger reikte vörn un achtern nich. Dor harr Kunstdünger helpen kunnt.

Hier güng dat to den 20 Morgen groten Schaulacker un den Duurnbusch. In den Windschutz vun en grote Witt- und Swattduurnheck töög mien Mudder Futterröven, Wrucken un Kartüffeln för de Käuh, Schaap un Swien. Solk dörch Hecken schützte Ackerflaggs hebbt de Ackerbuu bedrieven Buurn an de Küst hüüt noch. Besünners vele kannst up Fanø in Sønderho seihn.

En Diek na'n Bodden tau schütte Wischen un Ackerland vun de Sunsche Wisch vör Stormflauten. Na de Wenn hett en Vieh-AG veel Veih up alles to Weiden makte Land hollen. Denn hebbt se woll Insolvenz anmellt. Nu güngen se ran, de Rest vun mien Heimaatdörp to renatureern. Un dat maakt man so: De to'n Bodden, en Oort Haff, tohörende Diek, en ganz ole Boddendiek, ward na Hunnerte vun Johren wegbaggert.

De See kann nu in dat Land, dat nich miehr schütt is, rinfloden. Mien Tohuus ward nu en moorig Bruuchholt. Wenn dat Wader länger Tiet hooch ansteiht, ward dat en Deil vun den Bodden, de Oostsee. Wieder in'n Westen ward dörch en hogen Dweerdiek de Rest vun'n Zingst un dat anstöten Osterholt schütt.
1989 stünn noch dat Dörpsschild. Denn wöör uns Dörp ut den Dörpskataster streken. Dat Schild keem weg.

Hett allens wedder sien Ornung, dat Schild is weg.

De Sunsche Wisch weer al Enn vun de dörtiger Johr vun de Nazis rüümt. Hermann Göring brukte för sien Fleigers en Bombodrom. De Ju 87 un de He 111 smeten Bomben up de Buurnhüüs. Dat weeren gaude Teels. Elkeen Dag wöhlten niege Bomber mit niege Bomben den Schutt vun de Hööf wedder up.

Ju 87 un He 111

Picasso, Guernica

In den Spaanschen Börgerkrieg hebbt de Fleiger as Legion Condor denn Guernica platt maakt.

Na de Tieden vun dat Bombodrom stünn noch mien Geboortshuus. Das weer woll so en Oort Bombenbeobachtungsstand west. Orrer weer dat een Offzeerscasino?

En Fründ hett dat Foto so üm 2008 maakt.

Nu wullen wi in'n Aprilmaand 2011 noch eenmaal naseihn, wat ut Huus un Land na de Renatureerung worrn is. Wi harren een Sünnerverlööf, över den niegen Butendiek in dat niege "Nich-Land" orrer "Noch-nich Groote See" to föhren. Dat störmte un de Regen keem as ut Eemer schütt daal.

Ik weer länger Tiet in Mudders Köök alleen un kunn — Afscheed nehmen. Ik fünn de Spieskåmer un dat käuhle Lock. En Keller kunnen se ja vunwegen dat hooch anstahn Grundwater nich buen.

Kein hoge Flaut hett dat bis April 2011 schafft, in de letzen hunnert Johr över de Sunsche Wisch hertofallen. In dat Schaulhuus weer een besünners seker, wieldat hochparterre buut weer. Un dat weer so groot, dat bi Gefohr veele Minschen in dat seker Huus Tauflucht harrn finnen kunnt.

Un dat is mien letzt Foto.

Herr Scheffelke keem för een allerletzt Foto jüst to rechten Tiet. De Schuttbarg weer mien Tohuus. In'n Juni 2011 keem de Bagger un stött mien Huus üm. Den Buuschutt kippten se woll för een' "Bedarfsanleger" in'n Bodden.

Herr Scheffelke fünn noch en Porzellanscheerv, en Gröten vun de Minschen, de hier maal levt hebbt. En halfen Muursterm un en verdrögten Kiefentelgen vun uns groot Swattkiefer harr ik al in'n April mitnahmen.

Splitter vun minschliche Zivilisation

Renatureert!! So!

Oder so?

Adelheid Eggert, borne Dräger, hett to ehren Leevtieden noch de Feste beschreven, de se un ehr Öllern up de Sunsche Wisch fiert hebbt. Dortau hörte dat Tunnenafslaan, dat Kinnerfest, dat Theaterspelen in'n Saal vun Otholts Fährhuus un de Ümtoog bi dat Oornfest in Zingst. De Öllern hebbt in den Fährhuus-Saal danzt, bit dat de Sünn wedder upgüng. To'n Sluss schrifft se: "Wenn dat mööglich weer, wöör ik morgen wedder ümtrecken."

Asch in Kinnermund

Wulle wulle Gäussi,
wat raschelt in Strooh?
Dat sünd mien leive Gäussi,
de hebbt ja keen Schooh.
De Schauster hett Ledder,
kein Leisten dortau,
drüm gahn mien leive Gäussi
noch jümmer åhn Schooh.

Dat Huus woor afrüümt. Foto Wolfgang Eggert

En ole Kierl bün ik woorn,
mien Gäussi sünd in'n Heven flågen,
mit en lahmes Krüüz sitt ik hier rüm,
mien Huus, dat pläugte en Bagger üm.

Foto Rudi Witzke

Wiedenboom, to en Krüüz slaan

Vör nu woll hunnert Johr
plant de Buur vör'n Hoff een Wiedenboom.
De Boom, de wasst un wasst,
dat Leven treckt in in den Möhlenhoff.

Un an de Wied vörbi
föhrt denn de Hochtietskutsch,
vun't Kinnelbeer kümmt een anner.
Is frohes Leven in den Möhlenhoff.

Denn ward heel still,
dat Loof vun'n Wiedenboom swiggt,
Speigel un Finster sind verhungen.
De Doot is inkiehrt up'n Möhlenhoff.

Doch na dat Ies un hogen Snee
daut up Natuur un ok de Seel.
De Jungen drägen nu de Last,
de Last un Freud vun'n Möhlenhoff.

De Wiedenboom wasst in de Hööcht,
sien Stamm ward mächtig,
den na Meter meten kannst.
Een staatsche Boom vör'n Möhlenhoff.

Denn sünd sien Minschen weg,
ok mit jüm Pier un Käuh un Swien,
as letzt een Wagen mit een Beddlååd baven,
Dor truurt bidder un alleen de Wiedenboom
vun'n Möhlenhoff

Dat huult un brummt in Heven,
Fleigers över't Land! Ju 87!
Se fleigen Krinks un störten daal,
smieten Bomben up den Möhlenhoff.

So geiht dat mennig Johr,
keen Kroon, daalreten vun de Bomben
ok ünnen de groten Äst.
Een Krüppel is de Wied vun'n Möhlenhoff.

Denn ward dat still in't wiede Land,
vun Noord, dor ruscht de Grote See,
doch jümmer wedder drifft doch Gräun
vun't Wiedenboom-Krüüz up'n Möhlenhoff.

Nu schall dat Grote See dat Land sik hålen,
wat Minschen de Natuur klaut hebbt, seggt se.
Fraag mi, allens Lögenkraam, stöhnt
unse Wiedenboom an'n Möhlenhoff.

Tügen sünd ok de Bombenkrater,
tweireten vun Bomben, wat maal de Möhlenhoff weer.
Keen Handvull gifft, de hier maal levt,
un de sünd old un mütten swiegen.

Bombenkrater

Avendsünn an de Gote See. Bild Darkohne/Wikimedia commons

"Finanzierung der Renaturierung des Ostzingst: Im Rahmen der Bund-Länder-Gemeinschaftsaufgabe Verbesserung der Agrarstruktur und des Küstenschutzes", ca. 28 Mio. Euro, 70 % Bundesanteil, 30 % Landesmittel." — "Der Solidaritätszuschlag beträgt gemäß § 4 SolzG derzeit 5,5 Prozent der Lohnsteuer / Einkommensteuer oder Körperschaftsteuer."