Mit Kinner un Junglüüd op Tuur
Utflöög un Klassenfohrten vun 1973 bet 2013

vun Meike Balzer-Fraun

Negente Klass

Jümmers wenn wi en negente Klass harrn, fohren mien Mann un ik mit uns Schölers vun Donnersdag Middag bet Sünnavend Namiddag mit'n Rad na Oldenburg to't Stadtfest.

De gröttste vun miene Jungs kann noch nich radfohren. He lehrt dat in de Sommerferien op en Parkplatz un is bannig stolt darop un ok op sien nieg root Deernsrad.
Man na 500 m süht he en Pahl nich, un Sluss is mit't Radfohren.
He will alleen torüchschuven — un denn töövt he vör de Harbarg in Oldenburg op uns. Bannig stolt, dat he alleen mit de Bahn fohrt is, un dat mit sien verstukte Hand.

Wenn in Schwanewede de Sünn schient, bruukst ja keen Regentüüch nich!
Op de Fähr in Farge fangt dat an to pladdern, an'n Diek geiht dat wieder, ünnerkrupen kannst narms, man in Oldenburg an'n Bahnhof höört dat op. De Sünn schient wedder.

40 km dörch'n Regen un keeneen vun de klöternatten Kinner schimpt!
Dat is August un warm, un wieldat de Kledaasch an'n Avend jümmers noch nich dröög is, geiht dat mit Flip-Flops un in Boxershorts övert Stadtfest.

Teihnte Klass — Afslussfohrten

Männicheen is sösstein un dörv Beer drinken. Man de mit föffteihn doot dat ok. Dat leep op't best, wenn wi avends all tohoop in en süüddüütschen Beergoorn oder en noorddüütschen Kroog gungen un mit een Drunk för jeedeen "Op de Öllern to Huus!" anstöten.
Dat geev aver ok mal Arger mit Alkohol.

Mit uns egen Bus dörch de DDR na Berlin hen. Foffteihn maken an'n Intershop.
Snaps för enen Appel un en Ei!
De plietsche Busfohrersche maakt ehr Köhlschapp op, un de Kinner ‚dröfft' ehre Buddels dor rinpacken. "Damit die nicht kaputtgehen!"
Man dor sitt en Uul. Dat Schapp blifft dicht, bet dat wi wedder to Huus sünd, wo de Öllern ehr Kinner afhaalt.

Föffteihn Deerns un söss Jungs in Bayern. Streng kathoolsche Harbargsöllern, strenge Regeln!
De Jungs hefft een Kamer un speelt dor Nacht för Nacht Korten mit veel Chips un Cola un een Buddel Rum för söss Nachten.
Keeneen markt dat.

Wieldat se aver keen Lust hefft, de leddige Buddel mit na Huus to nehmen, smiet se de ut't Fenster jüst op den Harbargsvadder sien Weg.

Wenn dat nich uns letzt Dag weer, wöör he uns prompt rutsmieten.

So kriggt blots ‚uns' Direkter en Breef — der Harbargsvadder weet ja nich, dat mien Kolleeg dor in Bayern ok mien Direkter is.
De Jungs mööt sik seggen laten, wo verdüüvelt dösig se weren.

En Afslussfohrt mit Hinnern

Lehrermangel — Mien Mann un Kolleeg mutt bi Kind un Hund to Huus blieven. Wokeen kümmt mit mi un mien Klass na Regensburg?
Een vun de Deerns ehr Mudder, en Taxifohrersche, will dat woll doon.
Wi sitt in'n Toog na Bremen: "Wo schön is dat! Ik heff all lang keen Oorloff mehr hatt un bün noch nie nich alleen mit'n Toog fohrt, wieldat ik mi nich orienteren kann."
So'n Schiet! Dat klingt ja nich na'n grote Hölp. Se is doch Taxifohrersche?

Dat gifft noch keen Plietschfon nich, man een vun de Deerns mutt egalweg telefoneren. ‚To Huus' gifft dat ja woll ‚Problemen'. Mehr kriggt wi nich to weten.
An'n tweten Avend treckt wi dat feine Tüüch an un gaht all tohoop in en Wienstuuv.
Wi hefft en beten Wien, Appel-un Druvensaft un Zibbelkoken bestellt.
De Krögersche hett dat för uns Noorddüütsche wunnerbor torechtmaakt — de Kinner föhlt sik heel groot. Dat is en ganz besünners Beleevnis!
So lang, as dat duert.

Twee Keerls ut Schwanewede kaamt in de Wienstuuv. Se wüllt de ‚Telefondeern' in ehr Auto mit na Huus nehmen, wieldat ehr dat mit uns so slecht geiht. Süh an!
De Kröger smitt de Keerls rut, man de Deern will nu weg. Dorüm röppt he de Polizei. De Wachtmeesters nehmt mi un de Deern mit op de Wach. Se telefoneert mit mien Direkter un de Deern ehr Öllern un geevt mi denn en Schien, dat ik de Deern mit de Keerls losschicken dörv. Nu is dat bald Middernacht, as de Polizei uns na de Harbarg fohrt. Mien ‚Kinner' un de ‚Taxifohrersche' sünd all dor. Twee Lehrers, de ok in de Wienstuuv weren (man ahn ehr Schölers), hefft de ganze Bagaasch torüchbrocht.

Ünnerwegens harrn de Jungs mi en groten Rükelbusch Rosen ut de Goorns ‚plückt', un se harrn en Beer för mi paraat.