Mit Kinner un Junglüüd op Tuur
Utflöög un Klassenfohrten vun 1973 bet 2013

vun Meike Balzer-Fraun

En ooltbackschen Wannerdag

Hüüt mööt wi fröh rut: Grillbraadtwust un wat dor tohöört na de Naturfrünnen ehr Huus fohren. Wi wüllt later mit de Kinner 8 km vun Schwanewede na Brundorf lopen. Se weet nich, wohen dat geiht un köönt sik nich vörstellen, wo se sünd, as wi dörch Wischen un Woold loopt. Se fohrt ja jümmers blots in't Auto mit un sünd platt, dat wi miteens bi'n Minigolfplatz sünd. Den kennt se all. Hüüt grillt un speelt wi aver nevenan bi de Naturfrünnen. Middags fohrt wi mit den Schoolbus torüch.

En Vergnögen för enen Appel un en Ei — un de Hund dörv mit.

Sövente Klass

Wi wüllt na Lübeck hen. Een Deern dörv nich mit. Se is kurdisch. — Na en langet Gesprääk mit de hele Familje geevt se endlich ehr Verlööf un ik mien Verspreken, dat ik goot oppassen do.
Bi't eerste Avendeten sünd de Deern un ehr Fründin nich dor! Wi finnt jüm up'n Sportplatz mit'n Dutz Lübecker Jungs. Keen Freetiet mehr för de twee Deerns — un ok för mi nich mehr in düsse Week.

Achte Klass — Jugendwaldheim

Twee Weken lang büst in een vun de ölben "Jugendwaldheime" in Neddersassen. Dien Hund dörvst mitbringen, bruukst aver ok en Auto för Nootfäll un de Inkööp.
Vun Klock söven bet Klock twölf mööt Lehrers un Schölers in'n Woold arbeiden. Dorför kannst ümsünst eten un slapen. En Kööksch kaakt dat Middageten un stellt allens för't Avendeten un Fröhstück paraat. Dröög un Natt gifft dat rieklich un goot. Jümmers veer Kinner hölpt een Dag lang in'e Köök un mööt putzen, oprümen un för Füerholt sorgen.

De annern Kinner un de Lehrers fohrt Klock söven mit ehr Botterbrööt un en grote Thermoskann mit Tee in'n Woold. Een Wooldarbeiter un jümmers söss vun uns arbeidt dor bet Middag. Foffteihn warrt an'n Füer oder in en lütt Bowagen maakt.
Planten, sagen, meihen, Ansitz boen, de Äst vun Tannenstämm snieden, Pürschweeg oprümen, Eckern för en Boomschool sammeln, lütt Barkenbööm ut de Heid rieten,…: wi lehrt un maracht un hefft Spaaß dorbi.

Namiddaags, avends un an't Wekenenn kannst maken, wat du wullt: spelen, buten Füer anböten, lesen, wannern, Rad fohren, swümmen, Poggenstöhl söken.... Faken hett de Förster en Programm, man männicheen Förster hett dor ok keen Lust to.
Wenn de Kööksch un de Förster Fieravend hefft, fohrt se na Huus hen, un nu sünd twee Lehrers mit 30 Kinner alleen in'n Woold. Ahn Telefon, denn dat is blots in den Förster sien Büro, un dat warrt afslaten.
Wokeen kann sik dat in uns Plietschfon-Tieden noch vörstellen!
För de Kinner is de "Waldeinsatz" en Praktikum un keen Klassenfohrt.

Ik bün an't Packen för't Waldheim. Kaamt mien Swagersche vörbi: "Wenn ik wusst harr, dat du ole Kledaasch wegbringst, harr ik ok noch wat mitbröcht."

Uns eerste Waldheimeinsatz is in Rotenberg bi Herzberg in Oktober 1983.
De Anlaag is 5 km vun Pöhlde weg midden in'n Woold. Jümmers veer Kinner slöppt in en lütt koolt holten Hütt. Dat gifft en Wasch- un Schiethuus, de Köök mit en groten Fackwarkruum. Dor warrt eten, speelt und lehrt (wenn dat Wedder nich wedder mal to schöön is). Baven op de Balkens leevt un speelt de Söbenslöper, en lütt Gnaagdeert. De bannig grote Füerstell mööt wi jümmers anböten.
Richtig kommodig is ok de ole Rundhütt mit den groten Kachelaven un de Avenbank. Ganz wichtig de lütt ‚Kiosk', den wi sülvst bedrievt.
Stroom gifft dat hier noch nich. Gasheerd un -köhlschapp, avends 'n lütt beten warm Water för de Brusen mit Gasboilers, veel Füerholt, Gaslampen op'n Hoff. Freedaags avends maakt wi "Discomusik" mit dat Nootstroomaggregat.
All poor Daag fohrt wi in en Hallenbad.
Nachts is dat butendöörs so wat vun koolt, dat een mit de Mütz na Tante Meier geiht un de Hannen ünnern Moors leggt, wenn een sik hensetten mutt.
Avends leggt de Kinner Söötkraam an dat Footenn vun't Bett, dormit de Müüs nich över't Koppküssen loopt. Klock söss mööt wi opstahn.

Jichtenswenn is de Kökenbu afbrennt. Nu gifft dat in Rotenberg ok Stroom un nie'e Hütten un alltiets warme Brusen. Jichtenswo schaad!

Veel hefft wi beleevt in all de Johren in Rotenberg. (Veel arbeidt hefft wi ok!)

Lagerkuller

En Deern kriggt sik mit ehr Frünnen in de Klatten, un bi de Disco neiht se ut in'n Woold. De Grenz to de DDR is nich wiet, un de Woold is dicht un düüster. Wat'n Glück, dat wi uns Hund hefft — he versteiht de Situatschoon un jachtert achteran. Dat duert denn ok nich lang, un beide kaamt een bi'nanner torüch.
De Deern ehr Öllern haalt ehr na Huus — se höllt dat nich ut in'n Woold.

Ok för mien Mann sien Kolleeg is dat Leven in'n Woold nix för twee Weken.
He mutt vun Freedag Namiddag bet Maandag Middag in en Wellnesshotel. Fein för mi un uns Dochter. Wi maakt ‚Waldheim Wekenenndeenst' un bruukt twee Daag nich na School hen.

Snutenlecker

Söötkraam, Ies, solten Gnabbertüüch un Drünk för uns ‚Kiosk' köfft mien Mann, de Kinner organiseert den Hannel, de Gewinnst kümmt in de Klassenkass. Dat slumpt!
Een Johr wüllt se all jümmers "Crunch", witte Schokolaad. Dor gifft dat na een Week in un ümbi Herzberg nich een Tafel mehr vun düsse Schokolaad.

Angeln

"In Pöhlde ist ein Forellenteich! Dürfen wir heute Nachmittag angeln?" "Ja, warum nicht? Viel Spaß und ‚Petri Heil'!"

Dat harrn wi nich seggen schullt. Klock fief kaamt de Jungs torüch. Se hefft all ehr Taschengeld utgeven un nu ehr Rucksäck vull Fisch. Mien Mann un ik köönt Fisch putzen, un de Jungs lehrt dat gau. Gottloff hefft wi en Deepköhlschapp in uns ‚Kiosk'.
Avends rööst wi Fisch un Freedag Middag kriggt wi düsse Week keen "Fischstäbchen" nich, sünnern braadt Fischfilet. De Kööksch un de Förster warrt ok satt, un allerbest, se betaalt de Jungs den Fisch.

Nachtwannern mit den Förster

Pickenswatte Nacht, oorskoolt. Hier gifft dat allerwegens Wildswienen. Wi kaamt an en Wisch in'n Woold. De Förster geiht över de Wisch, un wi mööt — jeedeen alleen — ganz liesen — ok dor överhen. Jümmers wenn he mit sien Taschenlamp blinkt, dörv een vun uns losgahn.

Man wat sünd wi bang, schietenbang! Männicheen mutt eerst mal achtern Busch, un de Weg över de Wisch is so lang, dat glöövst du nich. Un wat du ünnerwegens allens höörst un beleevst — un wo schöön is dat denn binnen in de kommodig warme Rundhütt!
Ok laat an düssen Avend gifft dat in'e Köök noch wedder en Barg Botterbrööt ‚op de Hand'. Wi hefft ja uns egen Weertschop un köönt eten un drinken, bet dat Köhlschapp leddig is.

Wo lütt is de Wisch den annern Dag bi Sünnenschien!