Mit Kinner un Junglüüd op Tuur
Utflöög un Klassenfohrten vun 1973 bet 2013

vun Meike Balzer-Fraun

Föffte Klass

Eerdkunn: "De Noordsee"! Dor mööt wi hen.

400 Jungs un Deerns un 25 Junglehrers un Lehrersche fohrt för een Dag na Dangast an'n Jadebusen ahn Baadtüüch un Handdöker, wieldat Swümmen nich verlööft is. Geiht ok nich: Massig Platz an'n Strand un Diek — blots keen Noordseewater nich to sehn.

As wi affohrt, is dat Gras an'n Diek platt as Popeer.
To Huus gifft dat bi männicheen bannig Arger, wieldat de Plünnen stief wegstaht.
Harrn wi wusst, wo utermaten smerig dat Slickwatt in Dangast is, harrn wi de Kinner dor nich spelen laten. — Wat'n Glück, dat uns Direkter dor nix vun mitkregen hett!

Ebbe in Dangast an'n Jadebusen

Mien eerste Klassenfohrt — föffte Klass — 10 Johr olt sünd de Kinner — ok ehr eerste Fohrt ahn Öllern is dat. All tohoop sünd wi bannig hibbelig.
Endlich kummt de letzte: en lütten Jung in sien best Sünndaagsantog mit Hoot un en lütten olen Ledderkoffer. Man wat freut he sik, as wi sien Antog un Hoot in uns Schapp packt, "damit das schöne Zeug beim Spielen nicht schmutzig wird!"

De Jungs un Deerns vun de Dörpen ümbi Schwanewede hefft ja noch nich veel beleevt: 10 km mit'n Bus na Vegesack hen un in't Hertie-Koophuus Rulltrepp fohren — wat höögt se sik!
25 km mit Bus un Bahn na Bremen hen is so schön, dor kööpt se Andenkens för ehr Öllern.

Sösste Klass

Bad Iburg — mit'n Föhrer dat Slott ankieken: In den groten Rittersaal mööt wi sitten gahn, Kopp in'n Nacken un luustern! Baven an de Deek Massen vun Biller vun ole Lüüd.

Nu geiht't los: "Wokeen, wannehr, woso. Freen, kämpen, strieden, doot blieven."
Na teihn Minuten neiht wi ut. Dat Intrittsgeld kriegt wi torüch un kööpt Ies dorför.

Bi't Wannern in'n Teutoburger Woold ‚finnt' wi namiddaags söss Kinner. Se hefft ehr Klass verloren un weet nich, wo ehr Harbarg is. Wi nehmt se mit, un uns Harbargsvadder kann rutfinnen, woher se woll kaamt. He röppt dor an, un de Lehrers haalt ehr Kinner avends af.
Glööv man nich, dat se uns een Woort günnt hefft!

Denn is dor de Jung, de in sien vulle Kledaasch na Bett geiht. He mag sien Koffer nich utpacken. Sien Vadder, en Suldat, hett den so fein inpackt, dat he dat seker nich wedder so nipp un mit Ajess dor rin kriegen deit.

Vun de Harbarg in Papenburg hett uns Busfohrer keen Adress nich.
Denkst, fraagst mal den Keerl dor.
"Jümmers liekut, un dor, wo vör Johr un Dag de ole Eek stunn, dor mööt ji links rüm!" " Dank ok!"

In Launborg an de Elv gifft dat in de Jugendharbarg en ‚Stadtrallye'. Dat's 'n feine Saak. Hest keen Arbeit vun, un de Kinner sünd twee Stünnen ünnerwegens. Twee Stünnen kinnerlos op en Klassenfohrt is ok mal schöön!

Jümmers veer Kinner maakt sik op'n Padd. Twee Stünnen ahn de Lehrers is ok mal schöön. Na 20 Minuten sünd de eersten Veer wedder torüch — allens fardig, allens richtig!
Wo kann't angahn? "Da war so ein netter Mann im Vorgarten, der hat uns mit reingenommen und uns das alles erzählt. Wir haben sogar noch was zu trinken gekriegt!" Dat to verbeden, dor harrn wi nich an dacht.