Judengeschichten bi uns tohuus:
Jüdisches Museum "on.tour"

vun Dieter Guderian

Bi uns to Huus hett de "Achimer Kurier" vermellt, dat dat Jüdische Museum Berlin in uns lütt Stadt wär. Se wärn mit ehren Tour-Bus to Besöök bi dat "Cato-Bontjes-van-Beek-Gymnasium". Ik bün nich darbi west, ober Ralf Michel hett dat for all de Achimer, de ok nich darbi wärn, in't Blatt sett.

Dat Museum in Berlin hefft siet 2000, as dat opmokt hett, alle Johr 700.000 Minschen besöcht. De Museumslüüd seggten sik, dat nich alle Lüd no Berlin fohren köhnt, üm sik dat Museum antosehn. So harrn se de Idee, sik mobil to moken, üm noch veel mehr junge Lüd to vertellen, wat dat mit de dütsch-jüdsche Geschicht op sik hett, de middewiel mehr as 2000 Johren op'n Puckel hett.

So süht de eerste Siet vun de Broschüre ut

Dat Museumsprogramm hett twee Deelen. De eene Deel is ene Warksteed mit de Schöler, de annere Deel is een Utstellen mit fief grote rode Wörpel, in de se Finster in buut hefft, dormit sik de jungen Lüüd över de jüdsche Religion, över dat dääglich Leven mit allerhand Püttjerkraam, över den Holocaust un sünst noch wat informeeren köönt.

Bi uns in Achim hett de Lehrersche vun't Museum erst eenmol enen Vördrag hollen. Se vertellte de Gymnasiasten, dat de jüdsche Gechicht nich blots twüschen 1933 un 1945 lopen wär. De Museum güng dat veelmehr dorüm de Minschen to verkloorn, wo old de dütsch-jüdische Geschicht all is. Dat erst Mol wär över de jüdsche Gemeende in Köln all in't Johr 321 wat to Papier bröcht. Över de jüngere Geschicht weet vun de Schölers ok keeneen wat Genaues. As de Lehrersche frog, wann de slimme Pogromnacht west wär, dor wär ersmal nix as Swiegen. En Jung seggte: "Irgendwie wat mit 30".

Denn hefft se över eenen Achimer snackt, Kurt Anspacher, Maten vun de jüdsche Gemeende. He wär de eenzige, de 1945 in siene Heimatstadt trüch käm. Later is he no Amerika utwannert. So funnen se den Weg to de grote Froog, wo dat eegentlich west is för de jüdschen Dütschen, na dat Johr 1945 in Düütschland optowassen. De vun't Museum hefft allerhand Juden düsse Froog stellt un se üm eene Geschicht ut ehren Leven beden, dorto üm een Bild ut de Kinner- oder de Jugendtied. In Köppel ünnerdeelt mokten sik de Schöler ant't Wark; se schullen ut de lütt Biographie en Poster moken. Achteran vertellten se sik gegensiedig, wat över "ehren" Minschen to seggen wär. Op düsse Ort un Wies hefft se tosomen veel to weeten kregen.

Denn güng dat an de Wörpel. Op de kunnen se sitten, se kunnen se dreihn un wennen un kieken, wat achter de Finster to sehn wär. Eenige Maten vun dat Museum verklarten de Jungs un Deerns, wat dat mit düsse Saken op sik hett.

Gymnasiasten bi de Arbeit. Foto Ralf Michel

Ober Spoß hefft se ok hatt, wenn se sik alleen op Entdeckungsreis moken dähn. Dat Museum hett achter de Finster in de Wörpel nicht blots olle Kammellen utstellt, sündern se wiesen allerhand Saken, de wat mit de Levenswelt vun de jungen Lüüd to doon hefft. Also nich blots Talmud un Tora, sündern ok to'n weltwiet ersten "Qualitätskondom ohne Naht", de ut de Fabrik vun den jüdschen Fabrikanten Alfred Fromm kääm. Oder 'n beten wat över dree jüdsche Mannslüüd, de sik de Nivea-Creme utdacht hefft. Ok een Asterix-Book is dorbi, op Hebräisch, versteiht sik. Un to'n Sluss sünd dor ok noch Gummibärchen, koscher, versteiht sik.

Ene Millioon Kinner un junge Lüüd sünd all in dat Jüdische Museum Berlin op Besöök west. Wenn se de lütt Ünnerwiesen vun de Lüüd "on.tour" ers eenmal intus harrn, dennso schall mi dat nich wunnern, wenn se dat ganze grote Museum ok noch eenmol opsöken, wo dat noch veel mehr to sehn un to luustern gifft.

Dat is een vun de Wörpels. Foto: Ralf Michel.