Autofohren üm 1946
vun Wolfhard Sauerbrey
Üm sössunveertig weer dat woll,
de Tieden weern noch nich so doll,
de Winters krass, un nix to freten,
un Sprit den geef dat ok keen beten.
Eens Daags do wer dat bitter kold
schick mi Grootvadder in den Wohld,
ick schull mol stickum un verstohlen
'n groten Korf vull Holt em holen.
Ick weet, segg ik so för mi hin,
in'n Kanonenoben schall dat rin.
Ne, seggt he, schall mi Gott bewohren:
Ick will mol wedder Auto fohren!
Ich segg to em: Du? Ahn Benzin?
Holt kriggst du in den Tank nich rin!
He smustergrien erstmol un sweeg,
denn maken wi uns op den Weg,
un na een Wiel, do keem'n wi dann
amenn bi sien Garage an.
Ik maak dat Door op, tögerlich
wat ik dor seeg, dat glöwst du nich!
Dor stunn dat Ding doch achteran,
dor harr dat Ding'n Aben dran!
Ik kunnt nich glöwen, man heel kort
hett he mi denn de Saak verkloort.
Wi güngen trüch in sien Büro:
Dat Funkschonieren, segg he so,
dat kannst du di en Tiedlang schön
op düsse Biller mal besehn!
In düssen Ketel, links an't End,
dor warrt toeerst dat Holt verbrennt,
denn billt sik Gas, un dör düt Rohr,
do geiht dat Gas in den Motor.
Her mit dat Holt! Un rin dormit!
In'n poor Minuten hebbt wi Hitt,
un ehr du teihn Minuten tövst,
dor fohrt wi, as du dat nich glövst!
Vun den Dag weer, dat segg ik di,
Grootvadder 'n Töverer för mi!
|