Mien Hasen-Ahlers

vun Erwin Holldorf

Dat is keen Döntje oder Speukenkram!
Is nich to glöven, ok nich flunkert:
He steiht vör mi, stolt un groot —
'n Riesenkeerl, so ok Hann'n un Fööt —
Dat is de Hasen-Ahlers ut 'n Stöh.

Histoorsches Foto vun Hasen-Ahlers

As'n Wilddeev lang un wiet bekannt,
dorum is sien Strafregister ellenlang.
Reh un Has sünd sien groot Pläseer;
bannig veele Langohrn hett he eeten.
Fix un akraat is he in't Scheeten.

Hasen-Ahlers in Wildwest-Poos

Sien Häg un Pläg bleev nich ungeacht;
he keem in't Kittsch'n – veele Daag.
He höögt sik, denn de Winter in us Land
is meistied kold un ruug un krass.
So keem dat Strafgesetz em moi topass!

Ahlers vör sien Hütt in'n Stöh

Ward Tokiekers bi'n Stöh logiert
un hebbt sik för länger inquartiert,
froogt se geern mal no'n Wilderich.
Lett de Reiser noch'n Daler springen,
deit Hasen-Hinrich vertell'n un sing'n.

Anno darteihn is he för ümmer gohn —
un noch ümmer tröck he Minschen an!
Ok no över hunnerd Johrn.
'n Denkmol hett he kreegen
un'n Hasen boben dropp.

Oje, doch nich aals is wohr...
In disse Tied weer ick nich dor.
Dat hett noch bannig lang duurt.
Doch wenn ick fröher komen weer,
Denn weer't, ick glöv, woll so passeert!