Glücksbringer tau Niejohr

vun Behrend Böckmann

Glücksschwien un Glücksklewer

Dat Glücksschwien un dei Glücksklewer ståhn ganz vörn anne Front vonne Glücksbringer tau Niejohr. Glücksschwien sünd ut Marzipan orrer ut Schokelor, ut Plüsch orrer ut Plastik, ut Pappmaschäh orrer ut Gummi un süss noch wat. Dei Bruk mit dat Glücksschwien rööcht all ut germanische Tieden, denn tau disse Tiet wier dei Bier (Äwer) 'n hillig Diert un güll as Teiken för Besitz un Riekdaum, för Kraft un Fruchtborkeit. Wecker 'n Schwien harr, mösst nich an't Hungerdauk gnågen, un dei Schwienskopp orrer'n Mörbråden keemen Niejohr up'n Disch. Un wieldat man wull, dat in't Niege Johr wedder niege Bråden ranwassen, geef dat 'n Glücksschwien, dat ünner Ümstänn' sogor up'n Disch danzen künn.

Dor 'n Schwien ja ok Gräuntüch fräten deit, geef dat oft noch Klewer hentau, denn ok Klewer hürt tau dei Glücksbringer. Hei bringt œwer blot Glück, wenn hei denn vier Bläder hett un åhn grot Säukerie funnen ward. Un Glück bringt son'n vierblädrig Blatt nie nich den Minschen, dei dat funnen hett, sonnern blot den, dei dat as Geschenk krägen hett.

Lecht sik taun Bispill 'n junget Mäten son'n schenkt Klewerblatt ünnern Poehl in ehr Puuch, denn süht sei in'n Schlap ehrn Leiwsten. Christen düden dei vier Bläder ok as dat Krüz un leggen dat ahn Weiten von'n Preister ünner dei Altordeck. Hett dei Preister denn dreimal sien Prädigt hollen un dat Klewerblatt nich funnen, denn schützt dat Blatt dei Christengemeind vör Blitz un Dunner un all dat, wat süss noch Leget passieren künn. Ok Klewer gifft dat as Schwien ut Pappmaschäh, Schokelor, Plastik un ok as lütte gräune Plant in Pott.

Dei schwatte Mann un Poggenstäuhl

Klewer in lütten Blaumenpott ward miersten noch mit anner Glücksbringer as Schoßsteenfäger orrer Poggenstäuhl upfidummt. Dat dei Schoßsteenfäger ok tau dei Glücksbringer hürt, hett tauminnest drei Grünn'. Dat wier all Glück, wenn man den schwatten Mann inne Moet keem un man sien schwatten Kledaschen un dei güllen Knöp anfåten künn. Glück wier dat ok, wenn dei Schoßsteen fecht un sottfrie wier, so dat dat Hus nich so fix Füer fangen künn; un hier un dor wür den Schoßsteenfäger wägen sien schwatten Düwelskledåschen dei Kraft tauschräben, mit den utråkten Sott dat Hus un sien Inwahners vör Gefohren un Krankheiten tau schützen. Nich tauletzt wier hei oft dei Ierst in't Niege Johr, dei mit den Niejohrsglückwunsch sien Geld instrieken wull.

Dei rode Poggenstauhl mit dei witten Placken is giftig, un liekers güll hei all tau dei Germanentiet as Glücksbringer. Woans dat dortau kåmen is, is hüt nich mihr ruttaukriegen. Man weit blot, dat dat up dei Twölwen taurüch geiht un vertellt dit: Wenn Wotan mit sien Fru inne Wulken ünnerwägens wier, sünd ümmer nägen Månde laters up'e Ierd disse rod-witten Poggenstäuhl dor wussen, wo 'n Pierappel rünnerfollen is. So is hei taun Wihnachtsdekoratschon worden, in't Leed "Ein Männlein steiht in'n Holt allein..." ward von em sungen, un hier un dor ward hei ok mit'n Düwel un dat Düwelsspill in Verbinnung bröcht.

Sünnenkäwer un Glückspenning

Glücksbringer as Sünnerkäwer un Glückspennig gifft dat ut Schokelor, oewer ok ut allerlei Tüüch, dat 'n nich äten kann. Vör Tieden, as dat noch kuppern Pennigs geef, glöwten dei Minschen anne Wunnerkraft von Kupper un harrn ümmer 'n Kupperpennig inne Tasch, üm sik vör böse Späukel tau schützen. Inne Büxentasch von'n Mann süll hei sogor för Wunner wirken wat dei Manneskraft angüng. Nå un nå wür dei Pennig dat Teiken dorför, dat einer Glück hett, wenn hei mit 'n Pennig anfangt. Pennigs würn tau Döpdåler, Pennigs würn för dei Brutschauh sammelt, Pennigs würn anne Stalldören någelt, üm Käuh un Schwien vör Hexen tau schützen. Un so keem dei Bruk up, dat dat taut Niege Johr ok 'n Glückspennig as Teiken dorför geeft, dat nie nich dat Geld utgahn süll.

Die Wunnerkraft von den Kupperpennig lött sik noch verbädern, wenn man die Sünnenkäwers mit in't Späl bringt. Die Sünnenkäwers heiten ok Marienkäwers, denn sei sallen 'n Gåf von Jesus sien Mudder Maria sien. Dorbi sallen sogor dei sœben lütten schwatten Placken up'e Flüchten up dei sœben Tugenden vonne hillig Maria hendüden. Anner Minschen seggen, dat dei Sünnenkäwer dörch dei sœben schwatten Placken up'e roden Flüchten dei Kraft hett, Hexen un Unglück aftauhollen. Ut dissen Grund dörp keinein denn Sünnenkäwer wat andaun, sonnern em as Glücksbringer verihren.

Haufiesen un Draudenfaut

As Glücksbringer tau Niejohr gellen ok dat Haufiesen un Twiegen von'n Draudenfaut (Mistel); die Draudenfauttwiegen warden mierstens oewer dei Ingangsdör von't Hus anbröcht. Un dat hett sien Bedüdung, denn wenn Brut un Brüjam tau Niejohr ünnern Drudenfaut — annerswo heit hei ok Hexenbessen, Kenster, Düwelsklau, Marentacken, Nistel orrer Albranken — 'n Säuten gäben, denn lött dei Hochtiet nich mihr lang up sik täuwen. Un geef dat noch'n Haufiesen œwer dei Dör, denn künn dei Düwel nich mål wat dorgägen måken. Un dat keem so: Dei Pier würn as Teiken för Kraft un Kråsch all tau dei Römertiet Haufiesen ünnerschlagen, üm dei Pier tau schützen. Un ut dissen Schutz för Pier is dat Haufiesen in'n Globen taun Beschützer von Minschen worden. Wecker 'n aflopen Haufiesen fünn, harr Glück un hett sik dat œwer dei Ingangsdör annågelt. Von nu an künn kein Minsch mihr in Düwelsgestalt tau em kåmen, un wenn dei Düwel sülben keen, denn wür hei von't Iesen einen wischt kriegen. Man mösst bi't Annågeln blot uppassen, dat dat åpen Enn nå båben wiesen däd, denn süss füll dat Glück ut dat Iesen rut. Schützt sik männigein noch hüt mi 'n Haufiesen von'n Pierfaut oewer sien Dör, so verschenkt hei ok giern 'n Glückbringer-Haufiesen ut Schokelor un Marzipan tau Niejohr, dormit dei Düwel sien Fründschaft nix anhemm' kann.