 |
|
Leven bi en Gautsherrn, Deil
2 : vun Rudi Witzke |
||
|
Wat hebbt wi dat hüüt licht, de Laag vun en Dörp to verklickern. Dor helpt Google Earth. Ik heff de niege Koort beten ännert, so, as dat weer, as wi dor leevten. Een lange Straat geiht vun'n Bahnhoff vun de Lüttbahn af un ennt up den Gautshoff. Up de linke Siet vun de Straat stahn de Insthüüs, ünnen rechts kümmt toierst de Schnitterkasern un denn de Schaul. De Moorseen, de ik inmaalt heff, hebbt se dröög leggt. De Lüttbahn vun Stråålsund na Bårth gifft dat nich miehr, de Straat na links un rechts ist in de letzen Johrn utbuut. To uns Tiet weer dat en Landweg mit Sandkuhlen in'n Sommer un Pütten un Matsch un Modder in'n Harvst un Vörjohr.
Mit Rad föhrten wi na Stråålsund up en smallen
Padd neven die Lüttbahn-Schienen. To mien Tiet, de ik in Lütten
Kordshagen weer, hett einmaal en Auto, Bäcker Sand ut Stråålsund,
versöcht, na uns Dörp to kamen. Hei hett sik in en Sandkuhl
fastföhrt. Wi Jungs hebbt ehm rutschåven kregen. Elkeen
vun uns kreeg een "Kameruner" för de Hülp. De
Kameruner is aver en "Amerikaner", för uns weer de
säute Kauken mit de up de Tung kribbeln Pottasch aver ut Kamerun.
Un so harr hei sien Naam bi uns. Nu weern wi ja bannig klauke Bengels. Wi makten de sandmulligen
Löcker in den Landweg noch grötter un strakten se baven
schier un glatt. Achter Büsch luurten wi denn, dat Bäcker
Sand wedder kamen schull. Hei keem hüüt nich un morgen
ok nich, hei keem överhaupt nich wedder. Dor mütten wi
dat upgeven hebben mit dat Luurn as "Stratenräuver".
De Moorseen weeren bannig wat deip. In uns lütt Boot weer achtern en Lock mit en Proppen in. Ut dat Naverdörp Klein Kehdingshagen weern Jungs in uns Moor kamen, harrn den Proppen ruttreckt. Dat Boot sööp af. Mien 8 Johr öllere Brauder is in'n See rümswommen un hett na en Tiet dat Boot up'n Grund upfunnen, aver wiet vun uns Äuwer weg. Mudders lang Wäschlien wöör håålt, mien Brauder dükerte un makte de Lien an dat Boot fast. De beiden starken Kierls un ik, wi tögen mit all uns Kräfft. Dat Boot ruckte beten, de Lien aver sirrte as de Sehn vun en Flitzbagen. Denn legen wi lang. De Lien weer reten. De wöör knütt. Wi kregen dat Boot an Land. Wat aver nu mit de Wäschlien? Dat kunnen wi Mudder doch nich vertellen. So en lang Reep weer bannig düür. Vadder hett dat tosamenflochten un mit Twirn tosamenneiht. Mudder is dat veel later wies woorn, dat ehr gaude Wäschlien en Flicksteed harr. So ganz andaan weer Mudder vun de Fisch ut de Moorseen nich. De Fisch smeckten doch wat moddrig un müßten in de Wadertunn to'n Utmoddern. Mudder kennte vun Tohuus her Hekte, de ehr Brauder ut de Trebel, de dörch sien Feldmark güng, hålte. De Trebel is en Beek un lader en rechte Fluss mit kloorstet Wader. — Se wennte sik aver an wadert Wille Karpen. Up dat Bild vun Google Earth kannst up de linke Siet grote Ackerstücken seihn, in de in'n Harvst rechttiedig de Winterweiten drillt wöör. Un nau in disse Tiet kregen wi vun grote Vagels Besöök. De Kraunen keemen landeinen un freten sik satt, dat se Kräfft för de wiede Reis na Afrika harrn. Mennigmaal kemen se ok wat fräuher, wenn jüst dat Koorn inföhrt weer. Up de Stoppeln fünnen de Kraunen naug to freten. Wenn wi denn hülpen orrer bedder noch den ganzen Dag de Vagels vun frische Sååt wegjagten, geev dat för elkeen 10 Penn. Wat wöör dat för en groot Hallo bi den NABU geven, wenn de mitkregen, dat Bengels de Kraunen vun ehr Fudderplätz wegjagten. Ik glööv, uns Öllern kregen en Vermahnen vun de Schandarms. So is de Welt verschieden. Up de Sunsche Wisch, dat Dörp up'n Oostzingst, wöör nüms up de Idee kamen, de Vagels wegtojagen. Hier in Klein Kordshagen richteten se up de Äcker aver Schåden an. |
||
|
11.9.2011 |
