Slickbänke an't Eideröver

Op ole Weeg un Brüchen:
Fohrt op de Eider

Vun Tönning bit Süderstapel
vun Antje Heßler


Na Deel 2: hier
Se köönt de Fotos per Klick vergröttern. Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest.

Moorn sull endlich de Eiderfohrt mit Schipp vun Tönning na Rendsborg losgahn. Lang wull ik dat al maken. Nu weer dat endlich sowiet. Utrekend weer för Moorn Regenweder anseggt. Klock 6 weer al de Affohrt mit den Bus vun Lübeck na Tönning.


De "Adler Princess". Hier gifft dat keen grötter Bildverschoon!

Mit luut Klingeln weck mi de Wecker. Gau sprung ik ut Bett un leep an't Finster. Dat weer noch gor nich richtig hell. Aver de Regendruppen an de Finsterschiev weern nich to översehn. Dat hölp nu allens nix, ik müss los! Villicht änner sik dat Weder noch up de Busfohrt bit Tönning. Klock 10 sull de "Adler Princess II" vun de Eiderkaje in Tönning afleggen.


Blick vun de Eiderkaje in Tönning

Ümmer wedder güng mien Blick wiel de Busfohrt ut Finster. Aver de Regen prassel so dull gegen de Schieven, kuum dat de Wischer för den Busfohrer enen kloren Utblick beschick! Wat en Glück, dat ik enen Scheerm dorbi harr.

In Tönning leet de Regen wat na. Wi kemen dröög an Bord. De Motor vun de "Adler Princess" leep al, un as wi all an Bord weern, leggte de "Adler Princess" to uns Eiderfohrt af.


Slickbänke an't Eideröver

De Sicht weer nich allto goot. Rechts un links an't Över weer griesen Slick; Watt, as dat an de Noordsee heet. Vör uns leeg de eerst Brüüch över de Eider. De harr ehr Klappen al för uns upmaakt.


De Klappbrüüch vun wieder weg...


...un glieks sünd wi dörch!

Ik kann mi noch up de Tiet besinnen, as dat de Brüüch noch nich geev. Ik leevte to de Tiet in Hochdonn an den Nordoostseekanal un wull mit Fohrrad na Garding. En Brüüch över de Eider bi Tönning geev dat dortomalen noch nich. Ik müss mit de ole Fähr öfersetten. Wat weer dat hüüt en eenfach Ünnernehmen!

 


De ole Fähr

Seker stüür de "Adler Princess" dörch de apen Brüüch un uns Fohrt güng wieder in Richt na Rendsborg. Rechts un links vun uns swappen de Wellen gegen dat Över. Hier harr de Eider noch enen richtigen Diek. Up den Diek grasen de Schaap (lebennig Rasenmeiher).

An Heven trocken mit Gesnatter Graugöös neven uns ehr Bahn. Achter uns verswunn in den griesen Heven de Kirchturm vun Tönning.

 


De Kirchturm vun Tönning

Un vör uns düker de Brüüch vun Friedrichstadt up. Dat weer en ganz besünnere Brüüch. Dat Mittelstück kunn dreiht warrn.

So harr uns Schipp friee Bahn un föhr dörch de apen Brüüch.


Nehmt wi hüüt mal de rechte Siet! So schrifft dat de Piel ok vör


In Nordfeld bi Sünnschien

Dat Weder harr sik in de Twischentied watt beruhigt. De Regen harr nalaten. De noch brede "Tiden-Eider" slängel sik dörch de Masch. To rechte Hand leeg Dithmarschen un to linke Siet Nordfreesland. Wi nähern uns de Slüüs Nordfeld.

Ik weer al bannig neeschierig. De Slüsenkamer weer teemlich small un de Adler Princess weer nich jüüst slank. De Kaptein hett uns vör de Affohrt vertellt, dat dütt Schipp extra för de Fohrt up de Eider von dat Waterstratenamt Tönning tolaten weer.


Ok mien Mann nimmt de Slüüs ünner de Luup

Al vör eenige Johr'n weern mien Mann un ik för en poor Daag in Süderstapel. Wi wullen uns den Övergang vun de Geest to de Masch wat genauer ankieken. De Geestrüüch weer dor 15 Meter höger as de Eider. Bi Storm güng de Nordsee bit an den Geestrüüch.


De Buernglock

Vun uns Gasthuus in Süderstapel kunnen wi wunnerbor up de Eider kieken. Dor hebbt wi al en Fohrgastschipp up de Eider sehn. Uns Plan för en Eiderfohrt stünn fast.

Vun Süderstapel hebbt wi noch eenige Fohrten in't Land maakt. De lütte Oort Drage harr mi dat andahn. "Wat wullt du dor?", wull mien Mann weten. Dor heff ik em vun de Buurnglock vertellt. De wöör insett, wenn för dat Dörp en Gefohr bestünn. De Stapelholmer un de Dithmarscher weern sik nich gröön. De Dithmarscher fullen in't Land, röverten un setten Buurnhöff in Brand. Dat weer en slimme Tiet.

Lütt Stück wieder kemen wi denn wedder bi Regen mit uns Schipp an de Eiderslüüs Nordfeld. De weer siet 1936 in Betrieb. Se sull de Binneneider vör Hochwater un vör Sturmfloten afsichern. Bit to de Tiet weer de Tidenhub mit 1 Meter noch bit Rendsborg to spören.


De Slüüs bi Regenweder

Slüüs in Nordfeld: Nich anfaten!

 

De Slüüs vun Nordfeld harr blots een Kamer vun 65 Meter Länge. De Breede weer blots 9,50 Meter. Dor sull nu de "Adler Princess" dörch! Se hett dat aver mit Hölp vun de Schippskru schafft. In Oeltüüch passen se buten up de Slüsenmuur up un maken de Tampen fass. De "Princess" dörf doch keen Schramm kriegen!

De Slüsenkamer weer so knapp bemeten, dat wi de Slüsenmuur mit de Hand anfaten kunnen. Dat hett uns aver de Kaptein ünnerseggt.

Na de Slüüs veränner sik dat Land. Wi verleten de Masch. De Eider slängel sik dörch dat Land. Wi wöörn to dat anseggte Brunchbüffet upropen. Dat leet uns dat slecht Weder vergeten.


De Weg vun de "Princess"

Na en groten Bagen vun de Eider düker dat Storchendörp Süderstapel up. Dor stüür uns Schipp den Anlegger an un leet Lüüd utstiegen un niege Gäst kemen an Bord. Na en korten Stopp güng de Fohrt na Rendsborg wieder. Dorvun vertell ik opneegst.


Dat Beste to'n Sluss: Kook un Eten sünd doch beid en appetitliche Anblick!



na baven