De Kark as Hollfast
Woans ik mit den Glowen un mit Gott sien irdisches Personal tohoopkamen bün

So güng dat mit mi los: Ik, Henning Eggers, wöör geborn an 30. März 1936 in Kiel-Ellerbek, in de Mathildenstraat, ok Ellerbeker Hoff nöömt. En Huusgeboort, as dormals begäng weer; ahn Dokter, bloots mit "Mudder Griepsch", de Hebamme. An 16. August 1936 wöör ik vun Paster Kröger in de Bugenhagen-Kark Ellerbek döfft. Dormalen weer de Dööp wat Sülvstverständlichs, un schaadt hett mi dat ok nich. In Sommer 1939 sünd miene Öllern mit mi vun Ellerbek ut de Mathildenstraat (Ellerbeker Hoff) ümtrocken na Wellingdörp, in de Schönbarger Straat Nr. 97. De Krieg bröök ut, dat grote Verhängnis över uns junge Leven.

Na de Sommerferien 1942 wöör ik inschoolt in de Grundschool Wischhoffstraat. Miene eerste Lehrerin wär Frl. Krah, de harr mien Modder all as Lehrerin in de School, se wär all bald 65 Johr old. So'n echtes "Fräulein Lehrerin" as ut't Märkenbook! Wi schrewen op en Schiefertafel mit en Griffel un an de Tafel hüng en natten Swamm un en drögen Lappen. Dat eerst Leed, wat wi sungen hebbt, wär "Wenn ich groß bin, werd ich General"! So woorn wi dormalen optrocken.

Vadder Werner wöör 1943 to de Wehrmacht introcken, so wärn Modder Else un ik alleen in de Wahnung. Kiel wär as Kriegshaaben jümmer Teel vun de inglischen Bomber bi Dag un ok bi Nacht; so wärn wi veel in een Bunker, de neben de School stünn, wat een Glück! — In Juli 1944, wi harrn grote Ferien, dor güng en Bomb direkt vör uns Wahnhuus in den Footwech un wi mössen nu na Niestadt-Erikabad, wo Tante Friedel un Onkel Ludwig deenstverplicht wärn. Wo wär dat schön, vun Fröhstück bit Avenbrood jümmer in de Oostsee planscht! Kinner hebbt so'n Talent, glücklich to sien, ok wenn de Krieg ümrüm toovt.

Ik kreeg de Windpocken, so güng dat wedder na Kiel. Aver nich lang, denn in September 1944 sünd wi to Huus utbrennt un wöörn evakueert na Aschbarg an den Groten Plöner See. In de Paster-Friedrich-Lamp-Straat bi dat Rentnerpoor Schröder harrn wi en lütt Dackkoomer vun 12 qm, aver mit een lütt Aaben! Na de Harvstferien käm ik denn in de Aschbarger Vagelsangschool in de 3. Klass, bi Lehrer Marius Boysen. In Januar 1945 kämen all de Flüchtlinge ut de Ostgebiete, de denn ok in de School inquartiert wöörn; nu harrn wi Kinner alle schoolfrie!

In Mai 1945 güng de Krieg endlich toennn, dor kämen denn de Besatzer ut Schottland un nehmen noch Hüüs in Beslag. Jedeen Avend höörn wi jümmer de Musik vun de Dudelsäck! — Na de Harvstferien güng dat wedder in de School, man mit Inschränken. Wi harrn een Lehrerin Frollein Münchow-Bluhm; nu bröch se uns ok dat Singen bi. Wi hebbt sungen "Weest du, wo veel Steernlein an den hogen Heben stoht?" Dat weer doch wat anners as "Wenn ik groot bün, warr ik General"! General warrn wull vun uns sowiso nüms mehr. Dorvun wärn wi kureert.

Aschbarg harr keen Kark un höörte to dat Karkspeel Plön. Tostännig wär för uns Paster Böttger ut Plön; anfungen harr he mol op de Insel Helgoland. In dat Öller denkt Kinner al sülvststännig, un dormalen bün ik denn ok richtig för den Gloven opwaakt. Paster Böttger wär för mi eene Lichtgestalt. Jümmer wenn he an Sünndagmorgen in Aschbarg in dat Bohnhoffshotel den Gottsdeenst afhollen wull, denn käm he mit den Tooch ut Plön; denn stünn ik op den Bohnstieg un holl em af! He keek verdwars, aver mit de Tied fünn he dat woll good, un ik dörf sien Tasch drägen — för mi en grote Ehr! In den Saal vun't Bahnhoffshotel kunn ik denn de aftrocken Gesänge op de Stöhls verdeelen. Miene Öllern hebbt vun mien Doon nix wüsst!

1947 to Oostern kunn ik nu in Plön in de Städtische Realschool gohn. Paster Böttger wär mit Familie na Aschbarg in uns Nawerschaap trocken un Dochter Liesl un Söhn Peter güngen ok in Plön in de School. — Den Konfiünnerricht heff ik denn ok bi Paster Böttger hatt. Den Sünndag na Palmarum 1952 wär denn de Konfermatschion in de Nikolaikark Plön, wiel Aschbarg wohl sülbenstännige Karkengemeen 1950 wöör, aver de Michaeliskark erst 1954 inweiht wöör dörch den Bischop Kiekbusch ut Eutin-Oldenburg.

De Aschbarger Kark. Klick op to'n Vergröttern!

De Konfermatschion hett Pastor Böttger afhollen. Vun 1952 Pingsten möök de Turnerjugend vun dat Land Sleswig-Holsteen jümmer en groot Pingstlager an den Bungsbarg, in de beste Tied kämen an de 1200 Jungs un Deerns dor tosaamen; un Pingstsünndag wär de Woldgottesdeenst mit de Pastern vun Schönwalde.

1956 bün ik anfungen mit de Seefohrt; op de Reisen kunn een Angst un Bang warrn bi de Stürme, dor kanns wedder an Gott glöwen un beeden! 1956 wär noch ut en annern Grund en besünnert Johr — door heff ik miene Fru Lieschen in Aschbarg an den Groten Plöner See kennenleernt!

30. April 1960
Elisabeth, geb. Gehrke, un Henning Eggers
heirat in de Paulus-Karkengemeen in Hamborg-Altona
ünner den Segen vun Paster Bellmann

Un dat Glück höllt jümmer noch...!

28. Oktober 1960 wöör Dochter Sabine in Eutin St. Elisabeth-Krankenhuus geborn; döfft in de Michaeliskark Aschbarg vun Paster Rumohr un konfermeert vun Paster Karsten Schmidt in de Bugenhagenkark Lübeck; 26. März 1963 wöör Dochter Birthe in Eutin St. Elisabeth-Krankenhuus geborn; döfft in de Michaeliskark Aschbarg vun Paster Rumohr un konfermeert vun Paster Karsten Schmidt in de Bugenhagenkark Lübeck; 20. Dezember 1969 wöör Dochter Meike in Lübeck St. Marien-Krankenhuus geborn; döfft in de Bugenhagenkark vun Paster Karsten Schmidt un konfermeert vun Paster Klein in de Klosterkark Kemnade.

In de Tied vun 1974 bit 1983 wäärn Elisabeth un ik as Trainer för dat Kinnerturn in den Sport-Club Buntekuh tostännig, dor hebbt ok de Kinner vun de Pasters Rönndahl un Schmidt mitturnt, so harrn wi jümmer Kontakt. Denn in Juni 1983 tröcken wi na Nedddersassen in't Weserbergland! In Bodenwerder hebbt wi veel mit den Superintendenten Erdmann to doon hatt. Aver 1989 wärn wi wedder trüch in Lübeck. Vun 1989 bit 2002 wär ik Vörsitter vun den Sport-Club Buntekuh, un glieksen Inschenieur op de Flender Werft. Wi harrn ok fortsens Kontakt mit de Pastersch Dörthe Eitel. In de Tied vun 1993 bit 2011 wahnten wi wedder in Aschbarg. Paster Karl-Heinrich Wierig, Pastor Sandvoss, Propst Matthias Petersen, Paster Strelow ok den Bischop Kohlwage, de Bischöpin Wartenberg-Potter, ünnerscheedlich Pasters ut de Region, vun de katholsche Kark, ok den Weihbischop Dr. Jaschke un verschiedene Dechanten leepen uns övern Wech! Nu kennt wi de Dom-Pastores Klatt un Margret Wegner, de Pastores vun Jakobi Jedecks, natürlich ok veele Plattdüütsche Paster; Paster Siemers un Pastersch Maike Bendig sünd miene Plattdüütschen Frünnen för "Lütt Grönau"!

Bi all grote Staschonen in mien Leven is de Kark an mien Siet west, un twoors mit fründliche, gode un fähige Seelsorgers, Predigers un Vertreders vun Gott sien Woort. Wi seht leider, dat dat in de Welt oftins anners is un dat nich jedereen, de dat Amt övernimmt, ok Recht deit; dat seht wi sünnerlich an de schrecklichen Missbruuks-Schandale in de kathoolsche Kark, aver ok to'n Deel in uns Kark un ehr Instituschonen. Mi is, Gott Dank!, bloots Fründlichkeit un Hülp vun de Kark begegent. An jedeen Weggavelung, 'neem ik den rechten Weg inslaan heff, steiht en Paster orr en Kark, de mi holpen orr de Entscheidung mit en schönen Gottsdeenst besiegelt hett. Hüüt bün ik oolt, man glücklich.

Plattdüütsch is un bliff mien Hobby; Spooß mookt hebt mi de 6 Schooljohrn an 2 Grundschooln, veerte Klassen an'n Groten Plöner See; ok de Besöke in verschieden Oolenheime bi Plön, in Lübeck un in Berkerkenthin! Nu, mit över 80 Johrn, pedd man een beten langsamer, aver, solang dat Hirn in Kopp dorbi is, will ik dat noch wiedermooken!

Amen.