vun Heinz Tiekötter Wenn en Stoot siene Börgers een Vergneugen verbeden deit, denn find de Lüüd 'n Utweg. Dink mol an Al Capone un sien Schnapshannel. Wat bi de Amis in de Dottiger Johrn begäng weer, dat harrn de Skandinovier in de Tiet, as wi op de Oostsee dat Schippern anfungen. För ümrekent tein Mark kunnst du 24 Stünn in jemmer Hoben liggen. För de Buddel Kööm, de du bien Schippshändler mit fief Mark betoolt hest, harrst du för een ganze Woch 'n Platz. De Hobenmeister harr eben ok Dost. Un bi de dänschen Töllner weer dat nich anners. De eenzige Utnohm, dat weer de "Swatte Gäng", de Tollfohndung in jemmer swatten Overalls. De weern knokenhatt un verstunn'n keen Spooß. Wenn de di infungen hebbt, kunnst du diene Reis afbreken. Denn tomindst hebbt se di un diene Bordkass kassiert. Harrst du mehr as veer, fief Buddln Stoff an Boord, hebbt se eerstmol dien Schipp beslagnohmt.
1965 harr ik tosomen mit mien Fründ Holger 'n Jullenkrüzer. Wi legen mit uns "Kiek ut" in Nakskov op Lolland un weern jüst bien Obendbroot, as dat an de Reling kloppte. Buten stunn een Töllner: "God Aften", säe he, "ich bin von die Dänische Zoll un soll Ihnen kontrollieren. Haben Sie Alkohol un Zigaretten an Bord?" Wi harrn twee Buddeln paroot; een för jeden vun uns. De weern ton Vörwiesen un de annern weern swoor to finnen. Holger un ik wussen, dat Heuflichkeit in dat Keunigriek Dänemark groot schreben ward, un boden uns Gast 'n Platz an. He seet all lang un keek sik lurig üm. Denn keem he üm veer Ecken mit de Sprook rut: "Eben war ich auf eine deutsche Schiff. Sie wussten nich, was ist Brauch in Danmark. Sie haben mich kein Drink angeboten und ich habe sie alles weggeschlossen!" Nich op all vun de Schepen weern se wull so knickerig, denn he rüük all orrnlich no Kööm. Forts stunn ok bi uns de Buddl op'n Disch. De Mann snack ganz good düütsch; op jeden Fall beter, as wi dänisch kunn. He vertell vun siene Verwandten in Bielefeld un bi jede Vörstellung vun sien Unkel, sien Tant or sien Veddern hett he een op jemmer Wohl drunken.
27.6.2017
|