Erinnern an de Buga Schwerin 2009

von Gisela Reink


Man secht ümmer, dat uns Land tau de armen Länner in Düütschland gehüren deit. Dat kann nu würklich nich stimmen, denn wurans kann sick ein armes Land in so korte Tiet 'ne Landsgordenschau in Wismer, 'ne IGA in Rostock un 'ne Buga in Schwerin leisten? Dor kann mi keiner vertellen, dat dat nicks kosten deit!!! In Rostock kost't un kost't un kost't de IGA ümmer noch. Unse Hauptstadt hett gewiss bärer plant. Se hefft mit'n Plus afslaten, weit wi hüüt; de Innahmen wiern gaut, de Korden düer. "De Buga is bannig schön un hett för väle Minschen Arbeit broecht. Behollen sei de nastens ok noch?" Mit den'n Gedanken bin ick in'n Hoochsomer 2009 up Entdeckungstour gahn. Man möt äben allens positiv bekieken.


Kort an'n Ingang

Mi kümmt dat oewer haupt nich tau, drei Gordenutstellungen tau verglieken. Ick bün kein Fachmann. Ick heff bloten einen kloren Blick un Sinn för Natur un Schönheit.

So, ankamen sünd wi all. Kennenlernen will'n wi, dorblieben nich, ick jedenfalls nich. Schwerin hett sick würklich fein ruterputzt. De Buga is ganz üm dat Schloss anlecht worden, so dat sick dat ümmer in'n Mittelpunkt befinnen deit, un de Utstellung is mitten in de Stadt, also gaut tau Faut aftaulopen.


Glasspletters as Wechbelag up de schwemmenden Gordens

De Schauh freuden sick nich, as dat Glas ünner ehr knirschen deit, oewer bet Oktober hemm' de Lüd dat Glas bestimmt all tau Mähl peert. Denn kann nicks mihr passieren. As Lichtpunkte können Görn hier un dor up lütte halwe Ballon-orrige Gebilde, de ut de Ierd ruterkieken daun, hen un her hüppen.


Planten un Blaumen bi den'n Oewergang na dat Festland

Wi begäben uns tau de Blaumenhall. De kann nu würklich nich mit unse Blaumenhall up de IGA konkurrieren, un wi seihn ok bloten de Hälft. De anner ward nie beplannt. För mienen Geschmack sünd de schönen Blaumen nich in dat rechte Licht rückt worden, ick mein, sei stahn orrer hängen'n bäten phantasielos in de Gegend rümmer. An de Bonsai-Böm heff ick natürlich werrer miene Freu'. De hemm' mi 2003 ok all dull imponiert hatt. Ob Mini-Nadelböm orrer Mini-Lowböm, egal, ick mücht mi woll weck in miene Büxentasch stecken, an'n leiwsten gliek so'n ganzet lütt Holt.

Bewägen deit mi ein Ehepoor. Hei fött hier un dor ein Blatt an, rifft un strakt dat 'n bäten. Sei verklort em denn allerhand. Tauierst denk ick, dat kann jewoll nich wohr sien, de sünd 'n bäten tau driest. Man kann doch nich allens betatschen. Doch denn seih ick, dat de Mann blind is. Ick weit, dor is dat Anfaten erlauwt, un dat is richtig so!


De historischen Anlagen as Blickfang mang de bunten Blaumen

De Koekengorden sall ok gaut sien, un ick kann dat bloten bejahen. De is würklich geschmackvull anlecht worden. Kiek an, hier wassen mang de schönen Blaumenrabatten de verschiedensten Salatsorten, Sellerie un Kohlrabi un anner Kohlorten. Sei gäben gaude Bodenbedeckungen af. Dat's originell un dekorativ un secht mi tau. Bi dat Spalierawt stahn ok Stickelbeerböm in Reih un Glied un warden von dichte Studentenblaumenreigen inrahmt.


Wirklich nich slecht!

Noch nie nich heff ich so lütte Studentenblaumen seihn. Upfallen daun mi dorbi de schönen Sünnenfarben. Wecker ein Gordenfründ is, de hett väl tau kieken. Den'n Wech na de Schrebergordens un den'n Spälplatz sporen wi uns. Wi spazieren leiwer an den'n See entlang, so wiet dat geiht, un bestaunen de schönen groten Seerosen, de witt, gäl un rosa bläud'n daun. De gälen Mummeln hemm sick ok bannig utbreit't. Ümmer werrer setten sick Sünnenkäfers up mienen gälen Pulli, un wenn ick de verschugen will, denn krabbeln sei up mienen Arm lang. Hier in Schwerin heff ick vör Johren eine Sünnenkäferinvasion erläwt hatt. Glöw mi, de Biester können richtig taubieten.

Marienkäwer

Sünnenkäwer, lütt Marie,
leiwt Schloss, See un Stadt.
Hier fäuhlt Soebenpunkt sick frie,
flücht von Blatt tau Blatt.

Sünnt sick, wo dat passen deit,
sett sick ok in't Hoor,
un för siene Nieglichkeit
sünd de Bussens dor.

Mit väl Freuden deit hei kund,
so mit zwack un zwick,
dat rund'n Bussens sünd gesund.
Hei zwackt mit Geschick.

Männigein lütt Soebenpunkt
hett blot Punkte fief.
Wietgereister Käwer unkt:
"De hett nicks up'n Liew."

Oewerall, wohen man kieken deit, süht man Schloss, Burg-, Schlossgorden un den'n Schweriner See. Wat wier de Buga woll ahn disse dromhafte Kuliss'? Väl nich, oewer dat is viellicht bloten miene Meinung.

Wi will'n in den Burggorden un möten dorüm de Buga verlaten. Dormit wi in dat Gelände werrer rinnerkamen daun, kriegen wi up dat Handgelenk, ganz na de hütige Ort, einen Stempel drückt. Ick kam mi vör, as wenn ick up eine Trichinenschau bün, wo de Schlachter dat Schwien afstempeln deit, allerdings woll up den'n Schinken.
Denn seih ick, dat ein Inlater mit poor junge Frugens diskutieren deit. Sei fragen em, worüm hei den'n Stempel nich up ehren lütten, runden, säuten, jungen Pöker drücken will. Hei hett 'ne Antwuurt fix parat. "Bi uns möt dat fix gahn. Dat duert tau lang, bet Sei de Büxen rünnerlaten hemm'!" Dat's 'n Gejuche!


In'n Burggorden

In'n Burggorden bewunnern wi ümmer, wenn wi dor sünd, de 160 Johre ollen Böm, de alltausamen grote breitutladende Kronen hemm' un bi dit warer-warmes Wärer würklich Schatten spenden daun. Dörch de Grott möt man gahn, dat gehürt tau den'n Besäuk in den'n Burggorden. Ick kiek bloten up dat Warer un seih nich, dat in de Grott ok Fledermüs' hängen daun. Na ja, de Grott is jo ok binah eine Höhl. Bi de Orangerie, wur eins Stäuhl för Konzerte stahn hemm', is nu ein Barockgorden richtig afzirkelt un mit väl Geschmack anlecht worden. Dat Buchsbomgräun häwt sick gaut von den'n witten Marmorsplitt af. De Fuchsien mit de roden Bläuden setten Lichtpunkte.


Blick up dat Schloß von de Pontonbrück ut

Wi sünd bald werrer up dat Buga-Gelände un gahn in Richtung Pontonbrück. So mitten dörch einen See tau gahn, dat hett ok sienen Reiz. Wecker sick oewer de Treppen hochquälen möt, de kann bärer mit 'n Shuttle bet an't anner Äuwer führn.
Vör'n Marstall befind't sick de Rosengorden mit wunnerschöne Rosen in alle Gröten, Formen, Farben, mit un ahn Duft. De mit Duft gefallen mi natürlich an'n besten. Ick rück mi von Beet tau Beet dörch.


Runde Gordens up gräunen Rasen un...

Lütte Paus bi de NDR-Bühne

De Bein daun weih, de Kopp is vull.
Nu deit ein Kaffee gaut.
Utraugen will'nw nich gor tau dull,
wiel denn de Toch afhaugt.


...dorin olle Lü´ mit allerhand Undoech in'n Kopp!

Dat wier de Buga 2009, so as ick sei beläwt heff. Hüt weiten wi, dat sei ein Sägen för de Stadt Schwerin wäst is, ok wenn nich allens Schöne ut den'n Buga-Sommer bestahn blieben künn.


10.10.2010


na baven