Vun Helmut Marxen Wenn eerste Marktwagens bi uns in't Dörp op de Marktplatz afstellt sind un överall bi Hökers in dat Dreeangel Flensburg-Schleswig-Kappeln op Brarupmarkt henwiest ward, denn steiht fast: Angelns föfte Johrstiet kümmt op uns to! Vun 24. bit 28. Juli geiht dat hier wedder rund, nich alleen op Karussells. De dore Traditionsmarkt hett siet Johrhunnerten disse Beteken, is aver bi veele Angeliter ok as Jakobimarkt bekannt. Öllste un wat drullige Nawies is anno 1593 dateert un ward in't Schleswiger Landsarchiv opwohrt. Historie dorto is bi brarupmarkt.de veel Bericht vun geven.
"To Kark un ok to Mark" heet dat bi uns mank Plattdüütschen geern. Utdrücken will disse Redensoort, dat wi Minschen mit Eernst glöven, aver dat Leven ok mit Freid angahn schulln. Dörch Johrhunnerten harrn de Süderbraruper St.Jacobi-Kark un de Markt dor in't Dörp "so üm Jakobi" mit'nanner to doon. Dat anfangs heidnische Marktfest weer lange Tiet mit Wallfohrten to Jakobidag (25. Juli) na en hillige Quell verbunnen, un wo veele Minschen op'n Dutt kaam, sind ok Hannelslüüd to bruken. Na de Reformatschoon hett unse Kark de Marktbedriev övernahm.
Dat "Kark un Mark" sik eenig sind, dat wiest sik ok an
Brarup-Sünndag to Karktiet. Na een vun de grote Schanktelten
ward denn to Gottsdeenst inladen. De Marktreisenden un veele Lüüd
ut dit Kaspill drapen sik dor, wenn Dörpspreester un Schausteller-Seelsorger
gemeensam to Predigt un Andacht inlaaden. De Predigt kümmt
denn över klutzige Musikboxen, de meist noch warm sind vun
dat Diskogebuller de halvige Nacht dörch. Wenn Posuun un Karkenchor
mank bunte Veel is in verleden Tieden över Brarupmarkt schreven wurrn. Intressante Bericht hett uns Moritz Busch in sien Schleswig-Holsteinsche Breven vun 1856 geven. "Ganz Angeln wimmelt wie ein Ameisenhaufen", so schreev he in sien Rapport ut Angeln, un Graf Adelbert Baudissin hett in so'n ähnliche Bericht 1865 dit grote Volksfest as "Inbegriff aller Glückseligkeit der Knechte und Mägde" betekent. Ok plattdüütsch is vun Brarupmarkt in fröhere Johrhunnerten vertellt wurrn. In "Germaniens Völkerstimmen" (Berlin 1843) is plattdüütsch to lesen: "Dat is en schrecklich nette Maark, un et wär sominn en Schann för en Buur, wenn he sien Deensten nich Pere un Wag geben woll, to Brarup to fahren". Peerekutschers sind hüüt ok hier wat knapp, aver so'n beten vun de Peeremarkt an Brarupmaandag (27. Juli) is bit hüüt hooln bleven. Un junge Kutschers fohrn hüüttodaags dat ganze Johr över mit plattdüütsche Opklevers op ehr Benzinkutschen mit Henwies: "Wi fohrn to Brarupmarkt". Keen Wunner, denn dat dore Ziel lohnt sik. Nich alleen för junge Lüüd.
Letzte vulle Wuchenenn in Julimaand, akraat 24. bit 28. Juli, is bi uns in't Dörp as grote Angelner Volksfest de wiethen bekannte Brarupmarkt. Wo ik nu överall bunte Plakaaten uthungen seh, fallt mi ok glieks mien eerste Glücksfall ut Kinnerjohren in. Vadder harr mien lütte Süster un mi bi de Hannen un wull mit uns to Markt. Weer uns al längere Tiet vörher verlövt, de dore Marktbummel mit Vadder. Unse Öllern harrn dormit al teemlich wat vör Markanfang in mi un mien Süster de oordigsten un tammsten Kinner in't Huus. So trucken wi mit Vadder vergnöögt un hiddelig los. As wi wat dichter bi de Marktplatz weern, hörten wi al dat
Musikgedudel. Unse lütte Fööt wurrn so fix, dat Vadder
binah nich mehr mithooln kunn. Denn weer't schafft wi weern
op de grote Bi de Enn stunn för mien Marktbummel fast: Herop op de smucke
höltern Schimmel bi dat Peerekarussell, denn en Salmilolli
un för mien annere Geld so'n grote Teddibär, vun de ik
ganz veel bi en Marktstand sehn harr. Bummelten dor in veele Farven
an lange Bänner jedereen binah vör de Nees. Nu wull denn ok mien Süster so'n Luftballon hem, aver se gung ganz ohne wat ut bi dat. Keen Teddi, keen Ballon un ok sünst nix. Se fung denn an to blarrn, dorüm köffe Vadder ehr bi en annere Stand en lütte Ballon. Mien sehg wat feiner ut, besinn ik mi, aver flegen kunn mien Süster ehr ok. So trucken wi denn stracks torüch na Mudder, wulln nu gau unse Marktandenken opwiesen. Unse Mudder seet achter bi unse Huus op'n Bank, harr wull al op
ehr Familie tövt. Wi beide Bussen weern ehr man knapp wies
wurrn, dor prassel de Nüigkeit vun unse Marktbeleven man so
ut uns herut. Un so passeere dat: Mien Süster wull ehr Aver de annere Morrn weer mien Ballon nich mehr op sien Platz an
de Stuuvdeck. Ik meene eerst, dat mien Süster mi de heemlich
wegnahm harr. Denn aver funn ik mien Ballon bi dat Footenn in mien
Bett. De Puust weer em utgahn, de Ballon weer nu ganz schrumpelig.
Nachts weer mien Glücksballon afsackt, toletzt harr ik mien
lütte Glück in Slaap wull sogor mit de Fööt
pedd. De kümmerliche Rest vun mien schöne Ballon, de ik
man een Dag vörher as Glückspilz kregen harr, geev mi
nu jüst so to denken as de Dag vörher de anner Ballon,
de mien Süster afhaut weer: |
|
Fotosvun'n Brarupmarkt: H. Marxen 5.7.2009 |