Op ole Weeg un Brüchen:

Braak un de Braaker Au

vun Antje Heßler

Ümmer weern wi noch mit den Loop vun de Schwartau befaat, wi wulln den Loop folgen un ehr Quell sülven finnen. Een Buur harr uns den Tipp geven, den Weg över Gothendörp na Braak to versöken. En groten Wegwieser hett uns dorbi holpen. An grote ole Hüüs vörbi güng unsen Weg ümmer an de Schwartau lang.

Ünnertunnelung

Dor is de Schwartau noch ganz lütt, un bi Braak woor mehrmalen vun Minschenhand in ehrn Loop ingrepen. Dor gifft dat den "Braaker Graben", den "Neudorfer Graben" un ok den "Liensfelder Graben", d.h. hier woor kanaliseert. Wohrschienlich weer dat Gelänn in fröher Tieden to natt, un se hebbt dat för betern Ackerbu maakt. De Loop vun de echte Schwartau weer dormang nich licht uttomaken, mal maakt he ok en unnatüürlichen Knick.

Dat Water vun de Au sprudel över Gestrüpp un dicke Steen. Een Steen harr en richtig Gesicht. Dat weer de "Watergeist" vun de Schwartau un de Liensfelder Au. De hebbt sik hier drapen! De Schwartau weer hier mitünner ünnertunnelt. Up de Koppel söch sik en Fasanenhahn Foder.

De "Watergeist"

Tosamenfluss vun Schwartau un Liensfelder Au

Brüch över de Braaker Au

An den olen Möhlendiek vörbi wöörn wi dat Wahnhuus un de ole Möhl vun den Möller wies. De Möller harr en Schuuvkoor bi sik un hark verdröögtes Loof tosamen. He harr bang vör de Miniermott. Düt veniensche Deert maakt siet poor Johr de Kastangelbööm in halv Europa groten Schaden. Ehr Puppen sitt in dat frisch affullen Loof, dorwegen is dat wichtig, dat fix un gründlich bikant to bringen, op't best to verbrennen. — Un richtig funnen wi ok so'n lütt Beest, un ik kunn dat knipsen, ehrdat de Möller dat to Vernichtung wedder an sik nehm!

Bi uns Schwartau-Exkursionen lehrt wi jümmers ok kulturgeschichtlich wat to; hier in Braak hett de bekannte Plattdüütsch-Märkenforscher Wilhelm Wisser sien Kinnertied un Jöögd tobröcht. De Kaat, in de he leevt hett, is hüüt staatsch restaureert, avers dormalen weer se wiss ärmlich. — Wenn wi hüüt vun "restaureern" snackt, also "in den ollen Tostand versetten", denn meent wi nich den povern unvullkamen Tostand ut de historische Tied, 'neem de Wind dör all Ritzen piepen dä, sünnern en Aart Billerbook-Tostand in propper Farv un rein as nagelnieg. Aver de Minschen fröher hebbt nich in en Museum orr Disneyland leevt. Dor weer Dreck överall, de Finsterladens hungen scheef, dat Dack weer schadhaft, Rook hüng in de Stuven... so wüllt wi dat hüüt gor nich mehr sehn.

Dat Wilhelm-Wisser-Huus in Braak

Dörch den Goorn vun dat Möllerhuus trocken sik lütte smalle Auen. Överall leep Water. De Auen harr de Möller mit Balken todeckt. So kunnen wi goot den Goorn bekieken. De Goorn vun den Möller weer en richtig Wunnerland för uns.

An dat ole Möllerhuus stünnen noch de Möhlenrööd un en Bank dorneven. Dor hebbt wi uns goot verhaalt!

Braaker Möhlendiek