Platt vun Anke Nissen

En Professor stünn vör sien Philosophie-Klass. As de Ünnericht anfüng, nehm he — ahn wat to seggen — enen heel groten Blomenpott un füll dor luter Golfbälle rin. He fraag de Studenten, wat de Pott nu vull weer. All sään: ja.

Denn nehm de Professor enen Korf mit lütte Kieselsteen un schüttel de in den Blomenpott. He beweeg den Pott sachen hen un her un de Kieselsteen rullen in de lerrig Rüüm mank de Golfbälle. Denn fraag he de Studenten wedder, wat de Pott nu wohl vull weer. Se stimmen to un sään: ja.

De Professor nehm nu en Doos mit Sand un schüttel den in den Blomenpott. Natüürlich füll de Sand den lüttsten frien Ruum, de noch bleven weer. He fraag wedder, wat de Pott nu voll weer. De Studenten sään, as mit een Stimm: "Ja!"

Nu haal de Professor twee Buddel Bier ünnern Disch rut un schüttel den ganzen Inhalt in den Blomenpott, un dormit füll he den letzten Ruum mank de Sandkörner ut. De Studenten lachen.

"Nu", sä de Professor, as dat Lachen naleet, "Ik heff mi dacht, dat Se dissen Blomenpott as Repräsentation för Ehr Leven anseht.
De Golfbäll sünd de wichtigst Saken in Ehr Leven: Ehr Familie, Ehre Kinder, Ehr Gesundsien, Ehre Frünnen, also de Aspekte in Ehr Leven, de för Se wichtig sünd, de vun Se vör allens annere sett warrt, de maakt — falls in Ehr Leven allens verloren geiht un blots noch disse över blievt —, dat Ehr Leven jümmers noch en Erfüllen weer.
De Kieselsteen symboliseert de annern Saken in Ehr Leven, as Ehre Arbeit, Ehr Huus, Ehr Auto.
De Sand is allens anner, de Lüttkram even."

"Doot Se nu aver den Sand as eerst in den Blomenpott", snack de Professor wieder, "denn hebbt de Kieselsteen keen Platz mehr un ok nich de Golfbälle.
Jüst so gellt dat ok för Ehr Leven. Wenn Se all Ehre Tiet un Energie in den Lüttkram investeert, warrt Se nie Platz hebben för de wichtigen Saken.
Dorüm passt Se up de Dinge up, de Ehr Glück in Gefohr bringen köönt! Speelt Se mit Ehr Kinner. Nehmt Se sik Tiet för en medizinisch Ünnersöken. Gaht Se mit Ehren Partner mal to'n Eten. Dat warrt jümmers noch Tiet blieven, üm dat Huus rein to maken un annere Plichten to doon.
Acht Se to allereerst up de Golfbälle, de Saken, de würklich wichtig sünd. Sett Se dor de Prioritäten. De Rest is blots Sand."

Dat weer still in'n Saal. Man denn böör en Student — en beten wat schuu — sien Hand. He wull weten, wat denn nu aver dat Beer repäsenteer. De Professor lach liesen:

"Ik bün froh, dat Se dat fraagt. Dat sall uns wiesen, dat — egal wo swoor uns Leven ok sien mag — dor jümmers noch Platz is för een orrer twee Buddeln Beer."