Jesus heilt BartimäusDe blind' Bartimäus vun Jericho

vun Rudi Witzke


Un dat begeev sik, dat en blind' Beedler an'n Weg seet, as Jesus in de Negde vun Jericho keem. Veel Lüüd weern ünnerwegens. He wull geern weiten, wat dat to bedüden harr, un fröög na. He kreeg to weiten, dat Jesus vun Nazareth vörbikamen wöör.

Wat hebbt wi mi Jericho to doon un den blinden Beedler?
Doch rein gor nix.

Wi sitten nich an de Straat un prachern Lüüd an.
Wi hebbt jümmers veel to doon.
Ok wenn wi op't Olendeil sünd, hebbt wi keen Tiet.

Wi köönt seihn, nu in't Fröhjohr de bunten Blomen un anner schööne Saken.
Den hogen, blagen Heven un de lüchten Sünn.
Wi sitt för't Kiekschapp un regen uns mit op, wat dat Leges in de Welt gifft.

Wi sünd nich blind. Echt nich?
Un bedeln doot wi ok nich. Wohrhaftig nich?

Uns Huus is goot bestellt: Letzt Johr sünd de Finster streken,
op den Garaaschen-Ingang is en Afdecken ut Stahl kamen, in'n Mai kümmt de niege Disch vun "Skanbo".
Dat Köhlschapp warrt füllt mit lecker Saken vun "famila" orrer "Penny" un villicht ok vun "Aldi".
Ne, wi bedelt nich.

De Beedler an'n Weg na Jericho bedelte, dat villicht jichenseen ehm wat Geld geev, dat he wat to bieten harr.
Egenlich aver lengte ehm na wat anners: Dat een fründlich sik ehm towennte.
Dat wöör ehm Warmnis un Sekerheit geven, ehm villicht en lütt beten Leev.

Jesus kureert BartimäusSo, nu kaamt wi:
Wenn wi maal nau enen Daag op uns oppassen, denn so mütt wi faststellen,
dat all uns Snacken un Doon meist en beten Bedeln un Bidden is.
En Bedeln un Bidden üm un för Fründlichkeit, Verstahn, Warmnis un Schuul — un Leev.
Elkeen is en Beedler vun Jericho.

Wat belevt de Beedler dor an'n Weg: Mit maal warrt dat luud. Veele Lüüd lopen vörbi, dor, wo dat meist so still is.
Jesus kümmt vörbi.
He hett vun den wunnersamen Mann höört.
Blots, woans schall he an den Mann rankamen?
Warrt doch woll nix!
Un so wichtig is dat villicht ja ok nich?

Uns geiht dat liek so. Veele raden af.
Enen Jesus bruukst du doch nich!
Beden un in'n Gottesdeinst gahn, villicht elkeenen Sünndag? Du doch nich!
Veel wichtiger is för di doch:
Vörankamen in dien Profeschoon, dat is wichtig!
Mehr Moneten na Huus hen bringen, dat is wichtig!
Wat kannst di denn allens leisten?
Un denn zoppen wi trüch as de Beedler an'n Weg na Jericho.

Aver bi Bartimäus is dat blots enen Ogenblick so:
Binnen in ehm wöhlt en Lengen na mehr, as de Alldag ehm gifft.
Un all dat maakt sik stark in ehm un he schriegt:
"Jesus vun Nazareth, du Söhn Davids, barm di över mi!"

De Heiland

In de Kark singen se en Leed, dat geiht so:

"Gah nich vörbi, o Heiland,
höör en Hartens Schrie.
Annern wiest du Gnaad,
gah nich an mi vörbi.
Heiland, Heiland,
höör en Hartens Schrie,
de du anner Gnaden wiest,
gah nich an mi vörbi!"

He kureert"Barm di över mi!" Wokeen vun uns wöör so wat in sienen Alldag meernmang Kollegen un Maten seggen? Nüms, un nüms schall dat doon.
Wi speelt doch uns un de annern vör, wat wi düchtig sünd.
Ja, Probleem hebbt wi ok. Aver de hebbt wi flink in'n Griff.
Un wenn wi na Johrn uteenanner gahn sünd, dat regelt allens en Avkaat.
Sülvst sünd Fru un Mann! Wi hebbt allens in'n Griff!

Krumme Turen will een uns naseggen?
Unwohrheit in wichtig Saken hebbt wi seggt?
Dat is doch allens nich so leeg!
"Ik bün en goode Minsch! Laat dien övel Na-Reden!
Ik heff mi nix vörtosmieten!"

Weer dor in en still Stunn nich doch maal anseggt:
"Herr, barm di över mi!"

Wiß, ik mutt nich vör de Minschen op Naverschop, in de Profeschoon orrer wo süß noch op de Knei fallen un Buß doon.

De Beedler an'n Weg na Jericho, de blinde Bartimäus, will dat Barmen vun de Minschen, de he anbedelt, loswarrn.
Nich bi de Minschen bidd he üm Barmen.
"Jesus vun Nazareth, du Söhn Davids, barm di över mi!"
Dat is de Bott vun de Geschicht, de een nalesen kann bi Lukas 18, 35-43; Matthäus 20, 29-34 un Markus 10, 46-52.

Mennig Hannen -- un de Hand Jesu

In uns Daag, wo de Krieg in'n Iraak tovt, Angst, Noot un Doot ümgahn, schulln dat man veele Lüüd doon.
Blots op Bush un Blair to wiesen, dat reikt nich. Ik faat mi an mien egen Nees.
Un villicht segg ik in en stille Stunn:

"Herr, barm di över mi!"


Rudi Witzke
an'n 31.3.2003, den achten Dag vun'n Iraak-Krieg 2003


na baven