De Nobelpries

vun Wolfhard Sauerbrey


Woneem du hinkickst, warrst du wies:
Is wedder Tied förn Nobel-Pries!


De schöne Mann, den een hier süht,
woor riek dörch Plie un Dynamit!

De een, de finnt 'n Galaxie,
de anner weet wat in Chemie,
een maakt de Ümwelt sauber — klinisch,
un een is mehr so medizinisch.

Nu heff ik söcht för een poor Stunnen:
Een Platt-Nobel heff ik nich funnen!
Dat gifft twors bi uns Platten ok
poor Lüd, de sünd besünners klook ...

man — dat hett meist dorto nich langt,
dat mit son Pries se em ok dankt!

 

—— Lange Denkpaus ——

 

Mitmaal — dor güng mi dör den Brägen:
de Thomas Mann hett ja een kregen!
So'n Nobel-Pries — ji weet dat ok,
för sien Romanwark "Buddenbrook".
"Man", fraagt sik een un anner non,
"wat hett dat denn mit Platt to doon?"
Mien leven Frünnen, weest man still,
wiel ik ju nu bewiesen will,
dat Thomas Mann — so wahr ik leev! —
in den Roman ok Plattdüütsch schreev!

Haalt "Buddenbrooks" mal ut dat Schapp,
puust denn den Stoff mal orrig ab,
un denn, denn köönt ji op Siet een
glieks düssen scheunen Satz mol sehn:

Ik seh, de Satz, de hett ju drapen;
dor sitt ji nu, dat Muul wied apen,
man denn, denn kümmt al de Protest:
een Satz alleen weer nich noog west!
Good, good — ji kriegt glieks alle recht,
een Satz alleen is würklich slecht!
Wi blättert also noch 'n Tied —
kiek an! Dor steiht een ganze Siet:

Ik denk, nu is dat, leeve Lüüd,
denn noog mit Thoman Mann för hüüt!
Ik wull ju bloots bewiesen, dat
Nobel-Pries gifft dat ok för Platt!


Ok Nobels Alfred röppt dor: "Wat?
Dat wüss ik nich! Dor büste platt!"


31.10.2019


na baven